εἰσπνέω

See also: εισπνέω

Ancient Greek

Etymology

From εἰσ- (eis-) +‎ πνέω (pnéō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /eːs.pné.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /isˈpne.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /isˈpne.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /isˈpne.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /isˈpne.o/

Verb

εἰσπνέω • (eispnéō)

(transitive) to breathe upon

Conjugation

Present: εἰσπνέω, εἰσπνέομαι (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσπνέω	εἰσπνεῖς	εἰσπνεῖ	εἰσπνεῖτον	εἰσπνεῖτον	εἰσπνέομεν	εἰσπνεῖτε	εἰσπνέουσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσπνέω	εἰσπνέῃς	εἰσπνέῃ	εἰσπνέητον	εἰσπνέητον	εἰσπνέωμεν	εἰσπνέητε	εἰσπνέωσῐ(ν)
	optative	εἰσπνέοιμῐ	εἰσπνέοις	εἰσπνέοι	εἰσπνέοιτον	εἰσπνεοίτην	εἰσπνέοιμεν	εἰσπνέοιτε	εἰσπνέοιεν
	imperative		εἰσπνεῖ	εἰσπνείτω	εἰσπνεῖτον	εἰσπνείτων		εἰσπνεῖτε	εἰσπνεόντων
middle/ passive	indicative	εἰσπνέομαι	εἰσπνέῃ, πνεῖ	εἰσπνεῖται	εἰσπνεῖσθον	εἰσπνεῖσθον	εἰσπνεόμεθᾰ	εἰσπνεῖσθε	εἰσπνέονται
	subjunctive	εἰσπνέωμαι	εἰσπνέῃ	εἰσπνέηται	εἰσπνέησθον	εἰσπνέησθον	εἰσπνεώμεθᾰ	εἰσπνέησθε	εἰσπνέωνται
	optative	εἰσπνεοίμην	εἰσπνέοιο	εἰσπνέοιτο	εἰσπνέοισθον	εἰσπνεοίσθην	εἰσπνεοίμεθᾰ	εἰσπνέοισθε	εἰσπνέοιντο
	imperative		εἰσπνέου	εἰσπνείσθω	εἰσπνεῖσθον	εἰσπνείσθων		εἰσπνεῖσθε	εἰσπνεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		εἰσπνεῖν				εἰσπνεῖσθαι
participle	m	εἰσπνέων				εἰσπνεόμενος
	f	εἰσπνέουσᾰ				εἰσπνεομένη
	n	εἰσπνέον				εἰσπνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: εἰσέπνεον (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσέπνεον	ἐνέπνεις	ἐνέπνει	εἰσεπνεῖτον	εἰσεπνείτην	εἰσεπνέομεν	εἰσεπνεῖτε	εἰσέπνεον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: εἰσπνεύσομαι, εἰσπνευσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	εἰσπνεύσομαι	εἰσπνεύσῃ / εἰσπνεύσει	εἰσπνεύσεται	εἰσπνεύσεσθον	εἰσπνεύσεσθον	εἰσπνευσόμεθᾰ	εἰσπνεύσεσθε	εἰσπνεύσονται
middle	optative	εἰσπνευσοίμην	εἰσπνεύσοιο	εἰσπνεύσοιτο	εἰσπνεύσοισθον	εἰσπνευσοίσθην	εἰσπνευσοίμεθᾰ	εἰσπνεύσοισθε	εἰσπνεύσοιντο
passive	indicative	εἰσπνευσθήσομαι	εἰσπνευσθήσῃ	εἰσπνευσθήσεται	εἰσπνευσθήσεσθον	εἰσπνευσθήσεσθον	εἰσπνευσθησόμεθᾰ	εἰσπνευσθήσεσθε	εἰσπνευσθήσονται
passive	optative	εἰσπνευσθησοίμην	εἰσπνευσθήσοιο	εἰσπνευσθήσοιτο	εἰσπνευσθήσοισθον	εἰσπνευσθησοίσθην	εἰσπνευσθησοίμεθᾰ	εἰσπνευσθήσοισθε	εἰσπνευσθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					εἰσπνεύσεσθαι		εἰσπνευσθήσεσθαι
participle	m				εἰσπνευσόμενος		εἰσπνευσθησόμενος
	f				εἰσπνευσομένη		εἰσπνευσθησομένη
	n				εἰσπνευσόμενον		εἰσπνευσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: εἰσέπνευσᾰ, εἰσεπνευσᾰ́μην, εἰσεπνεύσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσέπνευσᾰ	εἰσέπνευσᾰς	εἰσέπνευσε(ν)	εἰσεπνεύσᾰτον	εἰσεπνευσᾰ́την	εἰσεπνεύσᾰμεν	εἰσεπνεύσᾰτε	εἰσέπνευσᾰν
	subjunctive	εἰσπνεύσω	εἰσπνεύσῃς	εἰσπνεύσῃ	εἰσπνεύσητον	εἰσπνεύσητον	εἰσπνεύσωμεν	εἰσπνεύσητε	εἰσπνεύσωσῐ(ν)
	optative	εἰσπνεύσαιμῐ	εἰσπνεύσειᾰς / εἰσπνεύσαις	εἰσπνεύσειε(ν) / εἰσπνεύσαι	εἰσπνεύσαιτον	εἰσπνευσαίτην	εἰσπνεύσαιμεν	εἰσπνεύσαιτε	εἰσπνεύσειᾰν / εἰσπνεύσαιεν
	imperative		εἴσπνευσον	εἰσπνευσᾰ́τω	εἰσπνεύσᾰτον	εἰσπνευσᾰ́των		εἰσπνεύσᾰτε	εἰσπνευσᾰ́ντων
middle	indicative	εἰσεπνευσᾰ́μην	εἰσεπνεύσω	εἰσεπνεύσᾰτο	εἰσεπνεύσᾰσθον	εἰσεπνευσᾰ́σθην	εἰσεπνευσᾰ́μεθᾰ	εἰσεπνεύσᾰσθε	εἰσεπνεύσᾰντο
	subjunctive	εἰσπνεύσωμαι	εἰσπνεύσῃ	εἰσπνεύσηται	εἰσπνεύσησθον	εἰσπνεύσησθον	εἰσπνευσώμεθᾰ	εἰσπνεύσησθε	εἰσπνεύσωνται
	optative	εἰσπνευσαίμην	εἰσπνεύσαιο	εἰσπνεύσαιτο	εἰσπνεύσαισθον	εἰσπνευσαίσθην	εἰσπνευσαίμεθᾰ	εἰσπνεύσαισθε	εἰσπνεύσαιντο
	imperative		εἴσπνευσαι	εἰσπνευσᾰ́σθω	εἰσπνεύσᾰσθον	εἰσπνευσᾰ́σθων		εἰσπνεύσᾰσθε	εἰσπνευσᾰ́σθων
passive	indicative	εἰσεπνεύσθην	εἰσεπνεύσθης	εἰσεπνεύσθη	εἰσεπνεύσθητον	εἰσεπνευσθήτην	εἰσεπνεύσθημεν	εἰσεπνεύσθητε	εἰσεπνεύσθησᾰν
	subjunctive	εἰσπνευσθῶ	εἰσπνευσθῇς	εἰσπνευσθῇ	εἰσπνευσθῆτον	εἰσπνευσθῆτον	εἰσπνευσθῶμεν	εἰσπνευσθῆτε	εἰσπνευσθῶσῐ(ν)
	optative	εἰσπνευσθείην	εἰσπνευσθείης	εἰσπνευσθείη	εἰσπνευσθεῖτον / εἰσπνευσθείητον	εἰσπνευσθείτην / εἰσπνευσθειήτην	εἰσπνευσθεῖμεν / εἰσπνευσθείημεν	εἰσπνευσθεῖτε / εἰσπνευσθείητε	εἰσπνευσθεῖεν / εἰσπνευσθείησᾰν
	imperative		εἰσπνεύσθητῐ	εἰσπνευσθήτω	εἰσπνεύσθητον	εἰσπνευσθήτων		εἰσπνεύσθητε	εἰσπνευσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		εἰσπνεῦσαι			εἰσπνεύσᾰσθαι		εἰσπνευσθῆναι
participle	m	εἰσπνεύσᾱς			εἰσπνευσᾰ́μενος		εἰσπνευσθείς
	f	εἰσπνεύσᾱσᾰ			εἰσπνευσᾰμένη		εἰσπνευσθεῖσᾰ
	n	εἰσπνεῦσᾰν			εἰσπνευσᾰ́μενον		εἰσπνευσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: εἰσπέπνευκᾰ, εἰσπέπνῡμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσπέπνευκᾰ	εἰσπέπνευκᾰς	εἰσπέπνευκε(ν)	εἰσπεπνεύκᾰτον	εἰσπεπνεύκᾰτον	εἰσπεπνεύκᾰμεν	εἰσπεπνεύκᾰτε	εἰσπεπνεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσπεπνεύκω	εἰσπεπνεύκῃς	εἰσπεπνεύκῃ	εἰσπεπνεύκητον	εἰσπεπνεύκητον	εἰσπεπνεύκωμεν	εἰσπεπνεύκητε	εἰσπεπνεύκωσῐ(ν)
	optative	εἰσπεπνεύκοιμῐ / εἰσπεπνευκοίην	εἰσπεπνεύκοις / εἰσπεπνευκοίης	εἰσπεπνεύκοι / εἰσπεπνευκοίη	εἰσπεπνεύκοιτον	εἰσπεπνευκοίτην	εἰσπεπνεύκοιμεν	εἰσπεπνεύκοιτε	εἰσπεπνεύκοιεν
	imperative		εἰσπέπνευκε	εἰσπεπνευκέτω	εἰσπεπνεύκετον	εἰσπεπνευκέτων		εἰσπεπνεύκετε	εἰσπεπνευκόντων
middle/ passive	indicative	εἰσπέπνῡμαι	εἰσπέπνῡσαι	εἰσπέπνῡται	εἰσπέπνῡσθον	εἰσπέπνῡσθον	εἰσπεπνῡ́μεθᾰ	εἰσπέπνῡσθε	εἰσπέπνῡνται
	subjunctive	εἰσπεπνῡμένος ὦ	εἰσπεπνῡμένος ᾖς	εἰσπεπνῡμένος ᾖ	εἰσπεπνῡμένω ἦτον	εἰσπεπνῡμένω ἦτον	εἰσπεπνῡμένοι ὦμεν	εἰσπεπνῡμένοι ἦτε	εἰσπεπνῡμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	εἰσπεπνῡμένος εἴην	εἰσπεπνῡμένος εἴης	εἰσπεπνῡμένος εἴη	εἰσπεπνῡμένω εἴητον / εἶτον	εἰσπεπνῡμένω εἰήτην / εἴτην	εἰσπεπνῡμένοι εἴημεν / εἶμεν	εἰσπεπνῡμένοι εἴητε / εἶτε	εἰσπεπνῡμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		εἰσπέπνῡσο	εἰσπεπνῡ́σθω	εἰσπέπνῡσθον	εἰσπεπνῡ́σθων		εἰσπέπνῡσθε	εἰσπεπνῡ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		εἰσπεπνευκέναι				εἰσπεπνῦσθαι
participle	m	εἰσπεπνευκώς				εἰσπεπνῡμένος
	f	εἰσπεπνευκυῖᾰ				εἰσπεπνῡμένη
	n	εἰσπεπνευκός				εἰσπεπνῡμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

Greek: εισπνέω (eispnéo)