εὐδαιμονεστέροις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /eu̯.dai̯.mo.nes.té.roi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ew.dɛ.mo.nesˈte.rys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /eβ.ðɛ.mo.nesˈte.rys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ev.ðe.mo.nesˈte.rys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ev.ðe.mo.nesˈte.ris/

Adjective

εὐδαιμονεστέροις • (eudaimonestérois)

masculine/neuter dative plural of εὐδαιμονέστερος (eudaimonésteros)