εὐρύπρωκτα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /eu̯.rý.prɔːk.ta/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ewˈry.prok.ta/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈβry.prok.ta/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈvry.prok.ta/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈvri.prok.ta/

Adjective

εὐρύπρωκτᾰ • (eurúprōktă)

neuter nominative/accusative/vocative plural of εὐρύπρωκτος (eurúprōktos)