ζυγόδεσμον
Ancient Greek
Etymology
From ζυγόν (zugón, “yoke”) + δεσμός (desmós, “bond, fetter”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /zdy.ɡó.dez.mon/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /zyˈɡo.dez.mon/
- (4th CE Koine) IPA(key): /zyˈɣo.ðez.mon/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /zyˈɣo.ðez.mon/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ziˈɣo.ðez.mon/
Noun
ζῠγόδεσμον • (zŭgódesmon) n (genitive ζῠγοδέσμου); second declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ζῠγόδεσμον tò zŭgódesmon |
τὼ ζῠγοδέσμω tṑ zŭgodésmō |
τᾰ̀ ζῠγόδεσμᾰ tằ zŭgódesmă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ζῠγοδέσμου toû zŭgodésmou |
τοῖν ζῠγοδέσμοιν toîn zŭgodésmoin |
τῶν ζῠγοδέσμων tôn zŭgodésmōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ζῠγοδέσμῳ tōî zŭgodésmōi |
τοῖν ζῠγοδέσμοιν toîn zŭgodésmoin |
τοῖς ζῠγοδέσμοις toîs zŭgodésmois | ||||||||||
| Accusative | τὸ ζῠγόδεσμον tò zŭgódesmon |
τὼ ζῠγοδέσμω tṑ zŭgodésmō |
τᾰ̀ ζῠγόδεσμᾰ tằ zŭgódesmă | ||||||||||
| Vocative | ζῠγόδεσμον zŭgódesmon |
ζῠγοδέσμω zŭgodésmō |
ζῠγόδεσμᾰ zŭgódesmă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Further reading
- “ζυγόδεσμον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “ζυγόδεσμον”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “ζυγόδεσμον”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- ζυγόδεσμον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ζυγόδεσμον in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963