ηγέτης
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἡγέτης (hēgétēs), from ἡγοῦμαι (hēgoûmai).
Noun
ηγέτης • (igétis) m (plural ηγέτες, feminine ηγέτιδα)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ηγέτης (igétis) | ηγέτες (igétes) |
| genitive | ηγέτη (igéti) | ηγετών (igetón) |
| accusative | ηγέτη (igéti) | ηγέτες (igétes) |
| vocative | ηγέτη (igéti) | ηγέτες (igétes) |
Synonyms
Related terms
- ηγεσία f (igesía, “leadership”)
- ηγέτιδα f (igétida, “leader”)
- ηγετικός (igetikós, “leading, leader”, adjective)
- ηγήτορας m (igítoras, “leader”)
- ηγούμαι (igoúmai, “to lead”)
- ηγουμενείο n (igoumeneío, “abbot's quarters”)
- ηγουμένη f (igouméni, “mother superior, abbess”)
- ηγουμενία f (igoumenía, “priorship”)
- ηγουμένισσα f (igouménissa, “mother superior, abbess”)
- ηγούμενος m (igoúmenos, “abbot”)
- ηγουμενοσυμβούλιο n (igoumenosymvoúlio, “monastery board”)