ηλίθιος
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek ἠλίθιος (ēlíthios, “idle, vain”), from ἤλιθα (ḗlitha).
Pronunciation
- IPA(key): /iˈli.θi.os/
- Hyphenation: η‧λί‧θι‧ος
Adjective
ηλίθιος • (ilíthios) m (feminine ηλίθια, neuter ηλίθιο)
- stupid (lacking in intelligence)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ηλίθιος (ilíthios) | ηλίθια (ilíthia) | ηλίθιο (ilíthio) | ηλίθιοι (ilíthioi) | ηλίθιες (ilíthies) | ηλίθια (ilíthia) | |
| genitive | ηλίθιου (ilíthiou) | ηλίθιας (ilíthias) | ηλίθιου (ilíthiou) | ηλίθιων (ilíthion) | ηλίθιων (ilíthion) | ηλίθιων (ilíthion) | |
| accusative | ηλίθιο (ilíthio) | ηλίθια (ilíthia) | ηλίθιο (ilíthio) | ηλίθιους (ilíthious) | ηλίθιες (ilíthies) | ηλίθια (ilíthia) | |
| vocative | ηλίθιε (ilíthie) | ηλίθια (ilíthia) | ηλίθιο (ilíthio) | ηλίθιοι (ilíthioi) | ηλίθιες (ilíthies) | ηλίθια (ilíthia) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ηλίθιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ηλίθιος, etc.)