θάλπω

Ancient Greek

Etymology

Related to θαλυκρός (thalukrós, “warm, glowing”),[1] from Proto-Hellenic *tʰal-ukʷ-, likely of Pre-Greek origin. The connection with θάλλω (thállō, “make green”) is unlikely.[2][3][4]

Pronunciation

 

Verb

θάλπω • (thálpō)

  1. to warm up, to heat

Inflection

   Present: θᾰ́λπω, θᾰ́λπομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θᾰ́λπω θᾰ́λπεις θᾰ́λπει θᾰ́λπετον θᾰ́λπετον θᾰ́λπομεν θᾰ́λπετε θᾰ́λπουσῐ(ν)
subjunctive θᾰ́λπω θᾰ́λπῃς θᾰ́λπῃ θᾰ́λπητον θᾰ́λπητον θᾰ́λπωμεν θᾰ́λπητε θᾰ́λπωσῐ(ν)
optative θᾰ́λποιμῐ θᾰ́λποις θᾰ́λποι θᾰ́λποιτον θᾰλποίτην θᾰ́λποιμεν θᾰ́λποιτε θᾰ́λποιεν
imperative   θᾰ́λπε θᾰλπέτω θᾰ́λπετον θᾰλπέτων   θᾰ́λπετε θᾰλπόντων
middle/
passive 		indicative θᾰ́λπομαι θᾰ́λπῃ / θᾰ́λπει θᾰ́λπεται θᾰ́λπεσθον θᾰ́λπεσθον θᾰλπόμεθᾰ θᾰ́λπεσθε θᾰ́λπονται
subjunctive θᾰ́λπωμαι θᾰ́λπῃ θᾰ́λπηται θᾰ́λπησθον θᾰ́λπησθον θᾰλπώμεθᾰ θᾰ́λπησθε θᾰ́λπωνται
optative θᾰλποίμην θᾰ́λποιο θᾰ́λποιτο θᾰ́λποισθον θᾰλποίσθην θᾰλποίμεθᾰ θᾰ́λποισθε θᾰ́λποιντο
imperative   θᾰ́λπου θᾰλπέσθω θᾰ́λπεσθον θᾰλπέσθων   θᾰ́λπεσθε θᾰλπέσθων
active middle/passive
infinitive θᾰ́λπειν θᾰ́λπεσθαι
participle m θᾰ́λπων θᾰλπόμενος
f θᾰ́λπουσᾰ θᾰλπομένη
n θᾰ́λπον θᾰλπόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔθᾰλπον, ἐθᾰλπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔθᾰλπον ἔθᾰλπες ἔθᾰλπε(ν) ἐθᾰ́λπετον ἐθᾰλπέτην ἐθᾰ́λπομεν ἐθᾰ́λπετε ἔθᾰλπον
middle/
passive 		indicative ἐθᾰλπόμην ἐθᾰ́λπου ἐθᾰ́λπετο ἐθᾰ́λπεσθον ἐθᾰλπέσθην ἐθᾰλπόμεθᾰ ἐθᾰ́λπεσθε ἐθᾰ́λποντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: θᾰ́λψω, θᾰ́λψομαι, θᾰλφθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θᾰ́λψω θᾰ́λψεις θᾰ́λψει θᾰ́λψετον θᾰ́λψετον θᾰ́λψομεν θᾰ́λψετε θᾰ́λψουσῐ(ν)
optative θᾰ́λψοιμῐ θᾰ́λψοις θᾰ́λψοι θᾰ́λψοιτον θᾰλψοίτην θᾰ́λψοιμεν θᾰ́λψοιτε θᾰ́λψοιεν
middle indicative θᾰ́λψομαι θᾰ́λψῃ / θᾰ́λψει θᾰ́λψεται θᾰ́λψεσθον θᾰ́λψεσθον θᾰλψόμεθᾰ θᾰ́λψεσθε θᾰ́λψονται
optative θᾰλψοίμην θᾰ́λψοιο θᾰ́λψοιτο θᾰ́λψοισθον θᾰλψοίσθην θᾰλψοίμεθᾰ θᾰ́λψοισθε θᾰ́λψοιντο
passive indicative θᾰλφθήσομαι θᾰλφθήσῃ θᾰλφθήσεται θᾰλφθήσεσθον θᾰλφθήσεσθον θᾰλφθησόμεθᾰ θᾰλφθήσεσθε θᾰλφθήσονται
optative θᾰλφθησοίμην θᾰλφθήσοιο θᾰλφθήσοιτο θᾰλφθήσοισθον θᾰλφθησοίσθην θᾰλφθησοίμεθᾰ θᾰλφθήσοισθε θᾰλφθήσοιντο
active middle passive
infinitive θᾰ́λψειν θᾰ́λψεσθαι θᾰλφθήσεσθαι
participle m θᾰ́λψων θᾰλψόμενος θᾰλφθησόμενος
f θᾰ́λψουσᾰ θᾰλψομένη θᾰλφθησομένη
n θᾰ́λψον θᾰλψόμενον θᾰλφθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔθᾰλψᾰ, ἐθᾰλψᾰ́μην, ἐθᾰ́λφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔθᾰλψᾰ ἔθᾰλψᾰς ἔθᾰλψε(ν) ἐθᾰ́λψᾰτον ἐθᾰλψᾰ́την ἐθᾰ́λψᾰμεν ἐθᾰ́λψᾰτε ἔθᾰλψᾰν
subjunctive θᾰ́λψω θᾰ́λψῃς θᾰ́λψῃ θᾰ́λψητον θᾰ́λψητον θᾰ́λψωμεν θᾰ́λψητε θᾰ́λψωσῐ(ν)
optative θᾰ́λψαιμῐ θᾰ́λψειᾰς / θᾰ́λψαις θᾰ́λψειε(ν) / θᾰ́λψαι θᾰ́λψαιτον θᾰλψαίτην θᾰ́λψαιμεν θᾰ́λψαιτε θᾰ́λψειᾰν / θᾰ́λψαιεν
imperative   θᾰ́λψον θᾰλψᾰ́τω θᾰ́λψᾰτον θᾰλψᾰ́των   θᾰ́λψᾰτε θᾰλψᾰ́ντων
middle indicative ἐθᾰλψᾰ́μην ἐθᾰ́λψω ἐθᾰ́λψᾰτο ἐθᾰ́λψᾰσθον ἐθᾰλψᾰ́σθην ἐθᾰλψᾰ́μεθᾰ ἐθᾰ́λψᾰσθε ἐθᾰ́λψᾰντο
subjunctive θᾰ́λψωμαι θᾰ́λψῃ θᾰ́λψηται θᾰ́λψησθον θᾰ́λψησθον θᾰλψώμεθᾰ θᾰ́λψησθε θᾰ́λψωνται
optative θᾰλψαίμην θᾰ́λψαιο θᾰ́λψαιτο θᾰ́λψαισθον θᾰλψαίσθην θᾰλψαίμεθᾰ θᾰ́λψαισθε θᾰ́λψαιντο
imperative   θᾰ́λψαι θᾰλψᾰ́σθω θᾰ́λψᾰσθον θᾰλψᾰ́σθων   θᾰ́λψᾰσθε θᾰλψᾰ́σθων
passive indicative ἐθᾰ́λφθην ἐθᾰ́λφθης ἐθᾰ́λφθη ἐθᾰ́λφθητον ἐθᾰλφθήτην ἐθᾰ́λφθημεν ἐθᾰ́λφθητε ἐθᾰ́λφθησᾰν
subjunctive θᾰλφθῶ θᾰλφθῇς θᾰλφθῇ θᾰλφθῆτον θᾰλφθῆτον θᾰλφθῶμεν θᾰλφθῆτε θᾰλφθῶσῐ(ν)
optative θᾰλφθείην θᾰλφθείης θᾰλφθείη θᾰλφθεῖτον / θᾰλφθείητον θᾰλφθείτην / θᾰλφθειήτην θᾰλφθεῖμεν / θᾰλφθείημεν θᾰλφθεῖτε / θᾰλφθείητε θᾰλφθεῖεν / θᾰλφθείησᾰν
imperative   θᾰ́λφθητῐ θᾰλφθήτω θᾰ́λφθητον θᾰλφθήτων   θᾰ́λφθητε θᾰλφθέντων
active middle passive
infinitive θᾰ́λψαι θᾰ́λψᾰσθαι θᾰλφθῆναι
participle m θᾰ́λψᾱς θᾰλψᾰ́μενος θᾰλφθείς
f θᾰ́λψᾱσᾰ θᾰλψᾰμένη θᾰλφθεῖσᾰ
n θᾰ́λψᾰν θᾰλψᾰ́μενον θᾰλφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τέθαλμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative τέθαλμμαι τέθαλψαι τέθαλπται τέθαλφθον τέθαλφθον τεθάλμμεθᾰ τέθαλφθε τεθάλπᾰται
subjunctive τεθαλμμένος ὦ τεθαλμμένος ᾖς τεθαλμμένος ᾖ τεθαλμμένω ἦτον τεθαλμμένω ἦτον τεθαλμμένοι ὦμεν τεθαλμμένοι ἦτε τεθαλμμένοι ὦσῐ(ν)
optative τεθαλμμένος εἴην τεθαλμμένος εἴης τεθαλμμένος εἴη τεθαλμμένω εἴητον / εἶτον τεθαλμμένω εἰήτην / εἴτην τεθαλμμένοι εἴημεν / εἶμεν τεθαλμμένοι εἴητε / εἶτε τεθαλμμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   τέθαλψο τεθάλφθω τέθαλφθον τεθάλφθων   τέθαλφθε τεθάλφθων
middle/passive
infinitive τεθᾶλφθαι
participle m τεθαλμμένος
f τεθαλμμένη
n τεθαλμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐτεθάλμμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐτεθάλμμην ἐτέθαλψο ἐτέθαλπτο ἐτέθαλφθον ἐτεθάλφθην ἐτεθάλμμεθᾰ ἐτέθαλφθε ἐτεθάλπᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀθαλπής (athalpḗs)
  • ἀμφιθάλπω (amphithálpō)
  • ἀναθάλπω (anathálpō)
  • ἀντιθάλπω (antithálpō)
  • γεοθαλπής (geothalpḗs)
  • διαθάλπω (diathálpō)
  • δυσθαλπής (dusthalpḗs)
  • ἐκθάλπω (ekthálpō)
  • ἐνθάλπω (enthálpō)
  • ἐπιθάλπω (epithálpō)
  • εὐθαλπής (euthalpḗs)
  • ζωθαλπής (zōthalpḗs)
  • ἡλιοθαλπής (hēliothalpḗs)
  • θαλπιάω (thalpiáō)
  • θαλπνός (thalpnós)
  • θάλπος (thálpos)
  • θαλπτέον (thalptéon)
  • θαλπτήριον (thalptḗrion)
  • θαλπτήριος (thalptḗrios)
  • θαλπωρή (thalpōrḗ)
  • θάλψις (thálpsis)
  • κακοθαλπής (kakothalpḗs)
  • καταθάλπω (katathálpō)
  • παραθάλπω (parathálpō)
  • περιθάλπω (perithálpō)
  • πολυθαλπής (poluthalpḗs)
  • προσθάλπω (prosthálpō)
  • πυριθαλπής (purithalpḗs)
  • συνθάλπω (sunthálpō)
  • ὑποθάλπω (hupothálpō)
  • χλιεροθαλπής (khlierothalpḗs)

References

  1. ^ Hesychius: θαλύπτεσθαι φλέγεσθαι; θαλύψαι θάλψαι, πυρῶσαι; θαλυσσόμενος φλεγόμενος
  2. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “θάλπω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 531
  3. ^ Kuiper, Lingua 21, (1968), 270-275
  4. ^ Frisk, Griechisches Etymologisches Wörterbuch, 1650f

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek θάλπω (“heat; comfort”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈθal.po/
  • Hyphenation: θάλ‧πω

Verb

θάλπω • (thálpo) (past έθαλψα, passive —)

  1. to make comfortable
  2. (literally, formal) to warm up

Conjugation

θάλπω   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg θάλψω
2 sg θάλπεις θάλψεις
3 sg θάλπει θάλψει
1 pl θάλπουμε, [‑ομε] θάλψουμε, [‑ομε]
2 pl θάλπετε θάλψετε
3 pl θάλπουν(ε) θάλψουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg έθαλπα έθαλψα
2 sg έθαλπες έθαλψες
3 sg έθαλπε έθαλψε
1 pl θάλπαμε θάλψαμε
2 pl θάλπατε θάλψατε
3 pl έθαλπα, [θάλπαν(ε)] έθαλψαν, [θάλψαν(ε)]
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ➤ θα θάλψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα θάλπεις, … θα θάλψεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … θάλψει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … θάλψει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … θάλψει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg θάλπε θάλψε
2 pl θάλπετε θάλψτε
Other forms
Active present participle ➤   θάλποντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας θάλψει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   θάλψει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.