θάπτων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰáp.tɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtʰap.ton/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈθap.ton/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈθap.ton/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈθap.ton/

Participle

θάπτων • (tháptōn) m (feminine θάπτουσᾰ, neuter θάπτον); first/third declension

present active participle of θάπτω (tháptō)

Declension

First and third declension of θάπτων; θάπτουσᾰ; θάπτον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	θάπτων tháptōn	θάπτουσᾰ tháptousă	θάπτον thápton	θάπτοντε tháptonte	θαπτούσᾱ thaptoúsā	θάπτοντε tháptonte	θάπτοντες tháptontes	θάπτουσαι tháptousai	θάπτοντᾰ tháptontă
Genitive	θάπτοντος tháptontos	θαπτούσης thaptoúsēs	θάπτοντος tháptontos	θαπτόντοιν thaptóntoin	θαπτούσαιν thaptoúsain	θαπτόντοιν thaptóntoin	θαπτόντων thaptóntōn	θαπτουσῶν thaptousôn	θαπτόντων thaptóntōn
Dative	θάπτοντῐ tháptontĭ	θαπτούσῃ thaptoúsēi	θάπτοντῐ tháptontĭ	θαπτόντοιν thaptóntoin	θαπτούσαιν thaptoúsain	θαπτόντοιν thaptóntoin	θάπτουσῐ / θάπτουσῐν tháptousĭ(n)	θαπτούσαις thaptoúsais	θάπτουσῐ / θάπτουσῐν tháptousĭ(n)
Accusative	θάπτοντᾰ tháptontă	θάπτουσᾰν tháptousăn	θάπτον thápton	θάπτοντε tháptonte	θαπτούσᾱ thaptoúsā	θάπτοντε tháptonte	θάπτοντᾰς tháptontăs	θαπτούσᾱς thaptoúsās	θάπτοντᾰ tháptontă
Vocative	θάπτων tháptōn	θάπτουσᾰ tháptousă	θάπτον thápton	θάπτοντε tháptonte	θαπτούσᾱ thaptoúsā	θάπτοντε tháptonte	θάπτοντες tháptontes	θάπτουσαι tháptousai	θάπτοντᾰ tháptontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	θαπτόντως thaptóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.