θαρσέω

Ancient Greek

Alternative forms

θαρρέω (tharrhéō) — Attic

Etymology

From θάρσος (thársos, “courage”) +‎ -έω (-éō, denominal suffix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰar.sé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰarˈse.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /θarˈse.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θarˈse.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θarˈse.o/

Verb

θαρσέω • (tharséō)

to dare, to be of courage

Conjugation

Present: θᾰρσέω, θᾰρσέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θᾰρσέω	θᾰρσέεις	θᾰρσέει	θᾰρσέετον	θᾰρσέετον	θᾰρσέομεν	θᾰρσέετε	θᾰρσέουσῐ(ν)
	subjunctive	θᾰρσέω	θᾰρσέῃς	θᾰρσέῃ	θᾰρσέητον	θᾰρσέητον	θᾰρσέωμεν	θᾰρσέητε	θᾰρσέωσῐ(ν)
	optative	θᾰρσέοιμῐ	θᾰρσέοις	θᾰρσέοι	θᾰρσέοιτον	θᾰρσεοίτην	θᾰρσέοιμεν	θᾰρσέοιτε	θᾰρσέοιεν
	imperative		θᾰ́ρσεε	θᾰρσεέτω	θᾰρσέετον	θᾰρσεέτων		θᾰρσέετε	θᾰρσεόντων
middle/ passive	indicative	θᾰρσέομαι	θᾰρσέῃ, θᾰρσέει	θᾰρσέεται	θᾰρσέεσθον	θᾰρσέεσθον	θᾰρσεόμεθᾰ	θᾰρσέεσθε	θᾰρσέονται
	subjunctive	θᾰρσέωμαι	θᾰρσέῃ	θᾰρσέηται	θᾰρσέησθον	θᾰρσέησθον	θᾰρσεώμεθᾰ	θᾰρσέησθε	θᾰρσέωνται
	optative	θᾰρσεοίμην	θᾰρσέοιο	θᾰρσέοιτο	θᾰρσέοισθον	θᾰρσεοίσθην	θᾰρσεοίμεθᾰ	θᾰρσέοισθε	θᾰρσέοιντο
	imperative		θᾰρσέου	θᾰρσεέσθω	θᾰρσέεσθον	θᾰρσεέσθων		θᾰρσέεσθε	θᾰρσεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		θᾰρσέειν				θᾰρσέεσθαι
participle	m	θᾰρσέων				θᾰρσεόμενος
	f	θᾰρσέουσᾰ				θᾰρσεομένη
	n	θᾰρσέον				θᾰρσεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: θᾰρσῶ, θᾰρσοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θᾰρσῶ	θᾰρσεῖς	θᾰρσεῖ	θᾰρσεῖτον	θᾰρσεῖτον	θᾰρσοῦμεν	θᾰρσεῖτε	θᾰρσοῦσῐ(ν)
	subjunctive	θᾰρσῶ	θᾰρσῇς	θᾰρσῇ	θᾰρσῆτον	θᾰρσῆτον	θᾰρσῶμεν	θᾰρσῆτε	θᾰρσῶσῐ(ν)
	optative	θᾰρσοίην, θᾰρσοῖμῐ	θᾰρσοίης, θᾰρσοῖς	θᾰρσοίη, θᾰρσοῖ	θᾰρσοῖτον, θᾰρσοίητον	θᾰρσοίτην, θᾰρσοιήτην	θᾰρσοῖμεν, θᾰρσοίημεν	θᾰρσοῖτε, θᾰρσοίητε	θᾰρσοῖεν, θᾰρσοίησᾰν
	imperative		θᾰ́ρσει	θᾰρσείτω	θᾰρσεῖτον	θᾰρσείτων		θᾰρσεῖτε	θᾰρσούντων
middle/ passive	indicative	θᾰρσοῦμαι	θᾰρσεῖ, θᾰρσῇ	θᾰρσεῖται	θᾰρσεῖσθον	θᾰρσεῖσθον	θᾰρσούμεθᾰ	θᾰρσεῖσθε	θᾰρσοῦνται
	subjunctive	θᾰρσῶμαι	θᾰρσῇ	θᾰρσῆται	θᾰρσῆσθον	θᾰρσῆσθον	θᾰρσώμεθᾰ	θᾰρσῆσθε	θᾰρσῶνται
	optative	θᾰρσοίμην	θᾰρσοῖο	θᾰρσοῖτο	θᾰρσοῖσθον	θᾰρσοίσθην	θᾰρσοίμεθᾰ	θᾰρσοῖσθε	θᾰρσοῖντο
	imperative		θᾰρσοῦ	θᾰρσείσθω	θᾰρσεῖσθον	θᾰρσείσθων		θᾰρσεῖσθε	θᾰρσείσθων
		active				middle/passive
infinitive		θᾰρσεῖν				θᾰρσεῖσθαι
participle	m	θᾰρσῶν				θᾰρσούμενος
	f	θᾰρσοῦσᾰ				θᾰρσουμένη
	n	θᾰρσοῦν				θᾰρσούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐθᾰ́ρσεον, ἐθᾰρσεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθᾰ́ρσεον	ἐθᾰ́ρσεες	ἐθᾰ́ρσεε(ν)	ἐθᾰρσέετον	ἐθᾰρσεέτην	ἐθᾰρσέομεν	ἐθᾰρσέετε	ἐθᾰ́ρσεον
middle/ passive	indicative	ἐθᾰρσεόμην	ἐθᾰρσέου	ἐθᾰρσέετο	ἐθᾰρσέεσθον	ἐθᾰρσεέσθην	ἐθᾰρσεόμεθᾰ	ἐθᾰρσέεσθε	ἐθᾰρσέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐθᾰ́ρσουν, ἐθᾰρσούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθᾰ́ρσουν	ἐθᾰ́ρσεις	ἐθᾰ́ρσει	ἐθᾰρσεῖτον	ἐθᾰρσείτην	ἐθᾰρσοῦμεν	ἐθᾰρσεῖτε	ἐθᾰ́ρσουν
middle/ passive	indicative	ἐθᾰρσούμην	ἐθᾰρσοῦ	ἐθᾰρσεῖτο	ἐθᾰρσεῖσθον	ἐθᾰρσείσθην	ἐθᾰρσούμεθᾰ	ἐθᾰρσεῖσθε	ἐθᾰρσοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: θᾰρσήσω, θᾰρσήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θᾰρσήσω	θᾰρσήσεις	θᾰρσήσει	θᾰρσήσετον	θᾰρσήσετον	θᾰρσήσομεν	θᾰρσήσετε	θᾰρσήσουσῐ(ν)
active	optative	θᾰρσήσοιμῐ	θᾰρσήσοις	θᾰρσήσοι	θᾰρσήσοιτον	θᾰρσησοίτην	θᾰρσήσοιμεν	θᾰρσήσοιτε	θᾰρσήσοιεν
middle	indicative	θᾰρσήσομαι	θᾰρσήσῃ, θᾰρσήσει	θᾰρσήσεται	θᾰρσήσεσθον	θᾰρσήσεσθον	θᾰρσησόμεθᾰ	θᾰρσήσεσθε	θᾰρσήσονται
middle	optative	θᾰρσησοίμην	θᾰρσήσοιο	θᾰρσήσοιτο	θᾰρσήσοισθον	θᾰρσησοίσθην	θᾰρσησοίμεθᾰ	θᾰρσήσοισθε	θᾰρσήσοιντο
		active			middle
infinitive		θᾰρσήσειν			θᾰρσήσεσθαι
participle	m	θᾰρσήσων			θᾰρσησόμενος
	f	θᾰρσήσουσᾰ			θᾰρσησομένη
	n	θᾰρσῆσον			θᾰρσησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐθᾰ́ρσησᾰ, ἐθᾰρσησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθᾰ́ρσησᾰ	ἐθᾰ́ρσησᾰς	ἐθᾰ́ρσησε(ν)	ἐθᾰρσήσᾰτον	ἐθᾰρσησᾰ́την	ἐθᾰρσήσᾰμεν	ἐθᾰρσήσᾰτε	ἐθᾰ́ρσησᾰν
	subjunctive	θᾰρσήσω	θᾰρσήσῃς	θᾰρσήσῃ	θᾰρσήσητον	θᾰρσήσητον	θᾰρσήσωμεν	θᾰρσήσητε	θᾰρσήσωσῐ(ν)
	optative	θᾰρσήσαιμῐ	θᾰρσήσειᾰς, θᾰρσήσαις	θᾰρσήσειε(ν), θᾰρσήσαι	θᾰρσήσαιτον	θᾰρσησαίτην	θᾰρσήσαιμεν	θᾰρσήσαιτε	θᾰρσήσειᾰν, θᾰρσήσαιεν
	imperative		θᾰ́ρσησον	θᾰρσησᾰ́τω	θᾰρσήσᾰτον	θᾰρσησᾰ́των		θᾰρσήσᾰτε	θᾰρσησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐθᾰρσησᾰ́μην	ἐθᾰρσήσω	ἐθᾰρσήσᾰτο	ἐθᾰρσήσᾰσθον	ἐθᾰρσησᾰ́σθην	ἐθᾰρσησᾰ́μεθᾰ	ἐθᾰρσήσᾰσθε	ἐθᾰρσήσᾰντο
	subjunctive	θᾰρσήσωμαι	θᾰρσήσῃ	θᾰρσήσηται	θᾰρσήσησθον	θᾰρσήσησθον	θᾰρσησώμεθᾰ	θᾰρσήσησθε	θᾰρσήσωνται
	optative	θᾰρσησαίμην	θᾰρσήσαιο	θᾰρσήσαιτο	θᾰρσήσαισθον	θᾰρσησαίσθην	θᾰρσησαίμεθᾰ	θᾰρσήσαισθε	θᾰρσήσαιντο
	imperative		θᾰ́ρσησαι	θᾰρσησᾰ́σθω	θᾰρσήσᾰσθον	θᾰρσησᾰ́σθων		θᾰρσήσᾰσθε	θᾰρσησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		θᾰρσῆσαι			θᾰρσήσᾰσθαι
participle	m	θᾰρσήσᾱς			θᾰρσησᾰ́μενος
	f	θᾰρσήσᾱσᾰ			θᾰρσησᾰμένη
	n	θᾰρσῆσᾰν			θᾰρσησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: τεθᾰ́ρσηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τεθᾰ́ρσηκᾰ	τεθᾰ́ρσηκᾰς	τεθᾰ́ρσηκε(ν)	τεθᾰρσήκᾰτον	τεθᾰρσήκᾰτον	τεθᾰρσήκᾰμεν	τεθᾰρσήκᾰτε	τεθᾰρσήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τεθᾰρσήκω	τεθᾰρσήκῃς	τεθᾰρσήκῃ	τεθᾰρσήκητον	τεθᾰρσήκητον	τεθᾰρσήκωμεν	τεθᾰρσήκητε	τεθᾰρσήκωσῐ(ν)
	optative	τεθᾰρσήκοιμῐ, τεθᾰρσηκοίην	τεθᾰρσήκοις, τεθᾰρσηκοίης	τεθᾰρσήκοι, τεθᾰρσηκοίη	τεθᾰρσήκοιτον	τεθᾰρσηκοίτην	τεθᾰρσήκοιμεν	τεθᾰρσήκοιτε	τεθᾰρσήκοιεν
	imperative		τεθᾰ́ρσηκε	τεθᾰρσηκέτω	τεθᾰρσήκετον	τεθᾰρσηκέτων		τεθᾰρσήκετε	τεθᾰρσηκόντων
		active
infinitive		τεθᾰρσηκέναι
participle	m	τεθᾰρσηκώς
	f	τεθᾰρσηκυῖᾰ
	n	τεθᾰρσηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.