θεοπροπέω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From θεοπρόπος (theoprópos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

θεοπροπέω • (theopropéō)

  1. to prophesy, prophesize
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 1.109:
      καὶ νῦν ἐν Δαναοῖσι θεοπροπέων ἀγορεύεις ὡς δὴ τοῦδ᾽ ἕνεκά σφιν ἑκηβόλος ἄλγεα τεύχει
      kaì nûn en Danaoîsi theopropéōn agoreúeis hōs dḕ toûd’ héneká sphin hekēbólos álgea teúkhei
      And now you proclaim to the gathered Danaans that for this reason the Sharpshooter has brought to them these woes

Usage notes

Only the form θεοπροπέων (theopropéōn) is attested.

Conjugation

   Present: θεοπροπέω, θεοπροπέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θεοπροπέω θεοπροπέεις θεοπροπέει θεοπροπέετον θεοπροπέετον θεοπροπέομεν θεοπροπέετε θεοπροπέουσῐ(ν)
subjunctive θεοπροπέω θεοπροπέῃς θεοπροπέῃ θεοπροπέητον θεοπροπέητον θεοπροπέωμεν θεοπροπέητε θεοπροπέωσῐ(ν)
optative θεοπροπέοιμῐ θεοπροπέοις θεοπροπέοι θεοπροπέοιτον θεοπροπεοίτην θεοπροπέοιμεν θεοπροπέοιτε θεοπροπέοιεν
imperative   θεοπρόπεε θεοπροπεέτω θεοπροπέετον θεοπροπεέτων   θεοπροπέετε θεοπροπεόντων
middle/
passive 		indicative θεοπροπέομαι θεοπροπέῃ / θεοπροπέει θεοπροπέεται θεοπροπέεσθον θεοπροπέεσθον θεοπροπεόμεθᾰ θεοπροπέεσθε θεοπροπέονται
subjunctive θεοπροπέωμαι θεοπροπέῃ θεοπροπέηται θεοπροπέησθον θεοπροπέησθον θεοπροπεώμεθᾰ θεοπροπέησθε θεοπροπέωνται
optative θεοπροπεοίμην θεοπροπέοιο θεοπροπέοιτο θεοπροπέοισθον θεοπροπεοίσθην θεοπροπεοίμεθᾰ θεοπροπέοισθε θεοπροπέοιντο
imperative   θεοπροπέου θεοπροπεέσθω θεοπροπέεσθον θεοπροπεέσθων   θεοπροπέεσθε θεοπροπεέσθων
active middle/passive
infinitive θεοπροπέειν θεοπροπέεσθαι
participle m θεοπροπέων θεοπροπεόμενος
f θεοπροπέουσᾰ θεοπροπεομένη
n θεοπροπέον θεοπροπεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: θεοπροπῶ, θεοπροποῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θεοπροπῶ θεοπροπεῖς θεοπροπεῖ θεοπροπεῖτον θεοπροπεῖτον θεοπροποῦμεν θεοπροπεῖτε θεοπροποῦσῐ(ν)
subjunctive θεοπροπῶ θεοπροπῇς θεοπροπῇ θεοπροπῆτον θεοπροπῆτον θεοπροπῶμεν θεοπροπῆτε θεοπροπῶσῐ(ν)
optative θεοπροποίην / θεοπροποῖμῐ θεοπροποίης / θεοπροποῖς θεοπροποίη / θεοπροποῖ θεοπροποῖτον / θεοπροποίητον θεοπροποίτην / θεοπροποιήτην θεοπροποῖμεν / θεοπροποίημεν θεοπροποῖτε / θεοπροποίητε θεοπροποῖεν / θεοπροποίησᾰν
imperative   θεοπρόπει θεοπροπείτω θεοπροπεῖτον θεοπροπείτων   θεοπροπεῖτε θεοπροπούντων
middle/
passive 		indicative θεοπροποῦμαι θεοπροπεῖ,
θεοπροπῇ 		θεοπροπεῖται θεοπροπεῖσθον θεοπροπεῖσθον θεοπροπούμεθᾰ θεοπροπεῖσθε θεοπροποῦνται
subjunctive θεοπροπῶμαι θεοπροπῇ θεοπροπῆται θεοπροπῆσθον θεοπροπῆσθον θεοπροπώμεθᾰ θεοπροπῆσθε θεοπροπῶνται
optative θεοπροποίμην θεοπροποῖο θεοπροποῖτο θεοπροποῖσθον θεοπροποίσθην θεοπροποίμεθᾰ θεοπροποῖσθε θεοπροποῖντο
imperative   θεοπροποῦ θεοπροπείσθω θεοπροπεῖσθον θεοπροπείσθων   θεοπροπεῖσθε θεοπροπείσθων
active middle/passive
infinitive θεοπροπεῖν θεοπροπεῖσθαι
participle m θεοπροπῶν θεοπροπούμενος
f θεοπροποῦσᾰ θεοπροπουμένη
n θεοπροποῦν θεοπροπούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐθεοπρόπεον, ἐθεοπροπεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐθεοπρόπεον ἐθεοπρόπεες ἐθεοπρόπεε(ν) ἐθεοπροπέετον ἐθεοπροπεέτην ἐθεοπροπέομεν ἐθεοπροπέετε ἐθεοπρόπεον
middle/
passive 		indicative ἐθεοπροπεόμην ἐθεοπροπέου ἐθεοπροπέετο ἐθεοπροπέεσθον ἐθεοπροπεέσθην ἐθεοπροπεόμεθᾰ ἐθεοπροπέεσθε ἐθεοπροπέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐθεοπρόπουν, ἐθεοπροπούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐθεοπρόπουν ἐθεοπρόπεις ἐθεοπρόπει ἐθεοπροπεῖτον ἐθεοπροπείτην ἐθεοπροποῦμεν ἐθεοπροπεῖτε ἐθεοπρόπουν
middle/
passive 		indicative ἐθεοπροπούμην ἐθεοπροποῦ ἐθεοπροπεῖτο ἐθεοπροπεῖσθον ἐθεοπροπείσθην ἐθεοπροπούμεθᾰ ἐθεοπροπεῖσθε ἐθεοπροποῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: θεοπροπήσω, θεοπροπήσομαι, θεοπροπηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θεοπροπήσω θεοπροπήσεις θεοπροπήσει θεοπροπήσετον θεοπροπήσετον θεοπροπήσομεν θεοπροπήσετε θεοπροπήσουσῐ(ν)
optative θεοπροπήσοιμῐ θεοπροπήσοις θεοπροπήσοι θεοπροπήσοιτον θεοπροπησοίτην θεοπροπήσοιμεν θεοπροπήσοιτε θεοπροπήσοιεν
middle indicative θεοπροπήσομαι θεοπροπήσῃ / θεοπροπήσει θεοπροπήσεται θεοπροπήσεσθον θεοπροπήσεσθον θεοπροπησόμεθᾰ θεοπροπήσεσθε θεοπροπήσονται
optative θεοπροπησοίμην θεοπροπήσοιο θεοπροπήσοιτο θεοπροπήσοισθον θεοπροπησοίσθην θεοπροπησοίμεθᾰ θεοπροπήσοισθε θεοπροπήσοιντο
passive indicative θεοπροπηθήσομαι θεοπροπηθήσῃ θεοπροπηθήσεται θεοπροπηθήσεσθον θεοπροπηθήσεσθον θεοπροπηθησόμεθᾰ θεοπροπηθήσεσθε θεοπροπηθήσονται
optative θεοπροπηθησοίμην θεοπροπηθήσοιο θεοπροπηθήσοιτο θεοπροπηθήσοισθον θεοπροπηθησοίσθην θεοπροπηθησοίμεθᾰ θεοπροπηθήσοισθε θεοπροπηθήσοιντο
active middle passive
infinitive θεοπροπήσειν θεοπροπήσεσθαι θεοπροπηθήσεσθαι
participle m θεοπροπήσων θεοπροπησόμενος θεοπροπηθησόμενος
f θεοπροπήσουσᾰ θεοπροπησομένη θεοπροπηθησομένη
n θεοπροπῆσον θεοπροπησόμενον θεοπροπηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐθεοπρόπησᾰ, ἐθεοπροπησᾰ́μην, ἐθεοπροπήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐθεοπρόπησᾰ ἐθεοπρόπησᾰς ἐθεοπρόπησε(ν) ἐθεοπροπήσᾰτον ἐθεοπροπησᾰ́την ἐθεοπροπήσᾰμεν ἐθεοπροπήσᾰτε ἐθεοπρόπησᾰν
subjunctive θεοπροπήσω θεοπροπήσῃς θεοπροπήσῃ θεοπροπήσητον θεοπροπήσητον θεοπροπήσωμεν θεοπροπήσητε θεοπροπήσωσῐ(ν)
optative θεοπροπήσαιμῐ θεοπροπήσειᾰς / θεοπροπήσαις θεοπροπήσειε(ν) / θεοπροπήσαι θεοπροπήσαιτον θεοπροπησαίτην θεοπροπήσαιμεν θεοπροπήσαιτε θεοπροπήσειᾰν / θεοπροπήσαιεν
imperative   θεοπρόπησον θεοπροπησᾰ́τω θεοπροπήσᾰτον θεοπροπησᾰ́των   θεοπροπήσᾰτε θεοπροπησᾰ́ντων
middle indicative ἐθεοπροπησᾰ́μην ἐθεοπροπήσω ἐθεοπροπήσᾰτο ἐθεοπροπήσᾰσθον ἐθεοπροπησᾰ́σθην ἐθεοπροπησᾰ́μεθᾰ ἐθεοπροπήσᾰσθε ἐθεοπροπήσᾰντο
subjunctive θεοπροπήσωμαι θεοπροπήσῃ θεοπροπήσηται θεοπροπήσησθον θεοπροπήσησθον θεοπροπησώμεθᾰ θεοπροπήσησθε θεοπροπήσωνται
optative θεοπροπησαίμην θεοπροπήσαιο θεοπροπήσαιτο θεοπροπήσαισθον θεοπροπησαίσθην θεοπροπησαίμεθᾰ θεοπροπήσαισθε θεοπροπήσαιντο
imperative   θεοπρόπησαι θεοπροπησᾰ́σθω θεοπροπήσᾰσθον θεοπροπησᾰ́σθων   θεοπροπήσᾰσθε θεοπροπησᾰ́σθων
passive indicative ἐθεοπροπήθην ἐθεοπροπήθης ἐθεοπροπήθη ἐθεοπροπήθητον ἐθεοπροπηθήτην ἐθεοπροπήθημεν ἐθεοπροπήθητε ἐθεοπροπήθησᾰν
subjunctive θεοπροπηθῶ θεοπροπηθῇς θεοπροπηθῇ θεοπροπηθῆτον θεοπροπηθῆτον θεοπροπηθῶμεν θεοπροπηθῆτε θεοπροπηθῶσῐ(ν)
optative θεοπροπηθείην θεοπροπηθείης θεοπροπηθείη θεοπροπηθεῖτον / θεοπροπηθείητον θεοπροπηθείτην / θεοπροπηθειήτην θεοπροπηθεῖμεν / θεοπροπηθείημεν θεοπροπηθεῖτε / θεοπροπηθείητε θεοπροπηθεῖεν / θεοπροπηθείησᾰν
imperative   θεοπροπήθητῐ θεοπροπηθήτω θεοπροπήθητον θεοπροπηθήτων   θεοπροπήθητε θεοπροπηθέντων
active middle passive
infinitive θεοπροπῆσαι θεοπροπήσᾰσθαι θεοπροπηθῆναι
participle m θεοπροπήσᾱς θεοπροπησᾰ́μενος θεοπροπηθείς
f θεοπροπήσᾱσᾰ θεοπροπησᾰμένη θεοπροπηθεῖσᾰ
n θεοπροπῆσᾰν θεοπροπησᾰ́μενον θεοπροπηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τεθεοπρόπηκᾰ, τεθεοπρόπημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τεθεοπρόπηκᾰ τεθεοπρόπηκᾰς τεθεοπρόπηκε(ν) τεθεοπροπήκᾰτον τεθεοπροπήκᾰτον τεθεοπροπήκᾰμεν τεθεοπροπήκᾰτε τεθεοπροπήκᾱσῐ(ν)
subjunctive τεθεοπροπήκω τεθεοπροπήκῃς τεθεοπροπήκῃ τεθεοπροπήκητον τεθεοπροπήκητον τεθεοπροπήκωμεν τεθεοπροπήκητε τεθεοπροπήκωσῐ(ν)
optative τεθεοπροπήκοιμῐ / τεθεοπροπηκοίην τεθεοπροπήκοις / τεθεοπροπηκοίης τεθεοπροπήκοι / τεθεοπροπηκοίη τεθεοπροπήκοιτον τεθεοπροπηκοίτην τεθεοπροπήκοιμεν τεθεοπροπήκοιτε τεθεοπροπήκοιεν
imperative   τεθεοπρόπηκε τεθεοπροπηκέτω τεθεοπροπήκετον τεθεοπροπηκέτων   τεθεοπροπήκετε τεθεοπροπηκόντων
middle/
passive 		indicative τεθεοπρόπημαι τεθεοπρόπησαι τεθεοπρόπηται τεθεοπρόπησθον τεθεοπρόπησθον τεθεοπροπήμεθᾰ τεθεοπρόπησθε τεθεοπρόπηνται
subjunctive τεθεοπροπημένος ὦ τεθεοπροπημένος ᾖς τεθεοπροπημένος ᾖ τεθεοπροπημένω ἦτον τεθεοπροπημένω ἦτον τεθεοπροπημένοι ὦμεν τεθεοπροπημένοι ἦτε τεθεοπροπημένοι ὦσῐ(ν)
optative τεθεοπροπημένος εἴην τεθεοπροπημένος εἴης τεθεοπροπημένος εἴη τεθεοπροπημένω εἴητον / εἶτον τεθεοπροπημένω εἰήτην / εἴτην τεθεοπροπημένοι εἴημεν / εἶμεν τεθεοπροπημένοι εἴητε / εἶτε τεθεοπροπημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   τεθεοπρόπησο τεθεοπροπήσθω τεθεοπρόπησθον τεθεοπροπήσθων   τεθεοπρόπησθε τεθεοπροπήσθων
active middle/passive
infinitive τεθεοπροπηκέναι τεθεοπροπῆσθαι
participle m τεθεοπροπηκώς τεθεοπροπημένος
f τεθεοπροπηκυῖᾰ τεθεοπροπημένη
n τεθεοπροπηκός τεθεοπροπημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐτεθεοπροπήκειν / ἐτεθεοπροπήκη, ἐτεθεοπροπήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτεθεοπροπήκειν / ἐτεθεοπροπήκη ἐτεθεοπροπήκεις / ἐτεθεοπροπήκης ἐτεθεοπροπήκει(ν) ἐτεθεοπροπήκετον ἐτεθεοπροπηκέτην ἐτεθεοπροπήκεμεν ἐτεθεοπροπήκετε ἐτεθεοπροπήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐτεθεοπροπήμην ἐτεθεοπρόπησο ἐτεθεοπρόπητο ἐτεθεοπρόπησθον ἐτεθεοπροπήσθην ἐτεθεοπροπήμεθᾰ ἐτεθεοπρόπησθε ἐτεθεοπρόπηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
  • θεοπροπία (theopropía)
  • θεοπροπίη (theopropíē)
  • θεοπρόπιον (theoprópion)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.