θναίσκω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰnǎi̯s.kɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtʰnɛs.ko/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈθnɛs.ko/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈθnes.ko/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈθnes.ko/

Verb

θναίσκω • (thnaískō)

Aeolic form of θνῄσκω (thnēískō)
- 630 BCE – 570 BCE, Sappho, Fragments 94.1:
  τεθνάκην δ᾿ ἀδόλως θέλω
  tethnákēn d’ adólōs thélō
  (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Present: θναίσκω, θναίσκομαι (Aeolic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θναίσκω	θναίσκεις	θναίσκει	θναίσκετον	θναίσκετον	θναίσκομεν	θναίσκετε	θναίσκουσῐ(ν)
	subjunctive	θναίσκω	θναίσκῃς	θναίσκῃ	θναίσκητον	θναίσκητον	θναίσκωμεν	θναίσκητε	θναίσκωσῐ(ν)
	optative	θναίσκοιμῐ	θναίσκοις	θναίσκοι	θναίσκοιτον	θναισκοίτην	θναίσκοιμεν	θναίσκοιτε	θναίσκοιεν
	imperative		θναῖσκε	θναισκέτω	θναίσκετον	θναισκέτων		θναίσκετε	θναισκόντων
middle/ passive	indicative	θναίσκομαι	θναίσκεαι	θναίσκεται	θναίσκεσθον	θναίσκεσθον	θναισκόμεθᾰ	θναίσκεσθε	θναίσκονται
	subjunctive	θναίσκωμαι	θναίσκηαι	θναίσκηται	θναίσκησθον	θναίσκησθον	θναισκώμεθᾰ	θναίσκησθε	θναίσκωνται
	optative	θναισκοίμην	θναίσκοιο	θναίσκοιτο	θναίσκοισθον	θναισκοίσθην	θναισκοίμεθᾰ	θναίσκοισθε	θναίσκοιντο
	imperative		θναίσκεο	θναισκέσθω	θναίσκεσθον	θναισκέσθων		θναίσκεσθε	θναισκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		θναίσκειν				θναίσκεσθαι
participle	m	θναίσκων				θναισκόμενος
	f	θναίσκουσᾰ				θναισκομένη
	n	θναῖσκον				θναισκόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: τέθνακᾰ (Aeolic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέθνακᾰ	τέθνακᾰς	τέθνακε(ν)	τεθνάκᾰτον	τεθνάκᾰτον	τεθνάκᾰμεν	τεθνάκᾰτε	τεθνάκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τεθνάκω	τεθνάκῃς	τεθνάκῃ	τεθνάκητον	τεθνάκητον	τεθνάκωμεν	τεθνάκητε	τεθνάκωσῐ(ν)
	optative	τεθνάκοιμῐ, τεθνακοίην, τεθνάκην	τεθνάκοις, τεθνακοίης	τεθνάκοι, τεθνακοίη	τεθνάκοιτον	τεθνακοίτην	τεθνάκοιμεν	τεθνάκοιτε	τεθνάκοιεν
	imperative		τέθνακε	τεθνακέτω	τεθνάκετον	τεθνακέτων		τεθνάκετε	τεθνακόντων
		active
infinitive		τεθνακέναι
participle	m	τεθνακώς
	f	τεθνακυῖᾰ
	n	τεθνακός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

θνᾶτος (thnâtos)