θρήνοιν
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /tʰrɛ̌ː.noi̯n/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈtʰre̝.nyn/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈθri.nyn/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈθri.nyn/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈθri.nin/
Noun
θρήνοιν • (thrḗnoin)
- genitive/dative dual of θρῆνος (thrênos)