ιδιαίτερος
See also: ἰδιαίτερος
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ἰδιαίτερος (idiaíteros), comparative degree of ἴδιος (ídios).
Pronunciation
- IPA(key): /iˈði̯e.te.ɾos/, /iˈðʝe.te.ɾos/
- Old Hyphenation: ι‧δι‧αί‧τε‧ρος
Adjective
ιδιαίτερος • (idiaíteros) m (feminine ιδιαίτερη, neuter ιδιαίτερο)
Declension
The formal feminine form ιδιαιτέρα (idiaitéra) is used as a noun.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ιδιαίτερος (idiaíteros) | ιδιαίτερη (idiaíteri) | ιδιαίτερο (idiaítero) | ιδιαίτεροι (idiaíteroi) | ιδιαίτερες (idiaíteres) | ιδιαίτερα (idiaítera) | |
| genitive | ιδιαίτερου (idiaíterou) | ιδιαίτερης (idiaíteris) | ιδιαίτερου (idiaíterou) | ιδιαίτερων (idiaíteron) | ιδιαίτερων (idiaíteron) | ιδιαίτερων (idiaíteron) | |
| accusative | ιδιαίτερο (idiaítero) | ιδιαίτερη (idiaíteri) | ιδιαίτερο (idiaítero) | ιδιαίτερους (idiaíterous) | ιδιαίτερες (idiaíteres) | ιδιαίτερα (idiaítera) | |
| vocative | ιδιαίτερε (idiaítere) | ιδιαίτερη (idiaíteri) | ιδιαίτερο (idiaítero) | ιδιαίτεροι (idiaíteroi) | ιδιαίτερες (idiaíteres) | ιδιαίτερα (idiaítera) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ιδιαίτερος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ιδιαίτερος, etc.)
Related terms
- ιδιαίτατος (idiaítatos, dated superlative)
- ιδιαιτέρα f (idiaitéra, “female private secretary”)
- ιδιαίτερα (idiaítera, adverb)
- ιδιαιτερότητα f (idiaiterótita, “specific individual characteristic”)
- ιδιαιτέρως (idiaitéros, formal adverb)
- and see: ίδιος (ídios, “one's self; the same”)
References
- ιδιαίτερος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language