ιθαγενής
Greek
Noun
ιθαγενής • (ithagenís) m or f (plural ιθαγενείς)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ιθαγενής (ithagenís) | ιθαγενές (ithagenés) |
| genitive | ιθαγενή (ithagení) | ιθαγενών (ithagenón) |
| accusative | ιθαγενή (ithagení) | ιθαγενές (ithagenés) |
| vocative | ιθαγενή (ithagení) | ιθαγενές (ithagenés) |
Synonyms
- αυτόχθων (aftóchthon)
Adjective
ιθαγενής • (ithagenís) m (feminine ιθαγενής, neuter ιθαγενές)
- indigenous, aboriginal
- Ιθαγενείς πληθυσμοί της Αυστραλίας (Aboriginal people of Australia)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ιθαγενής (ithagenís) | ιθαγενής (ithagenís) | ιθαγενές (ithagenés) | ιθαγενείς (ithageneís) | ιθαγενείς (ithageneís) | ιθαγενή (ithagení) | |
| genitive | ιθαγενούς (ithagenoús) ιθαγενή (ithagení) |
ιθαγενούς (ithagenoús) | ιθαγενούς (ithagenoús) | ιθαγενών (ithagenón) | ιθαγενών (ithagenón) | ιθαγενών (ithagenón) | |
| accusative | ιθαγενή (ithagení) | ιθαγενή (ithagení) | ιθαγενές (ithagenés) | ιθαγενείς (ithageneís) | ιθαγενείς (ithageneís) | ιθαγενή (ithagení) | |
| vocative | ιθαγενή (ithagení) ιθαγενής (ithagenís) |
ιθαγενής (ithagenís) | ιθαγενές (ithagenés) | ιθαγενείς (ithageneís) | ιθαγενείς (ithageneís) | ιθαγενή (ithagení) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ιθαγενής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ιθαγενής, etc.)