κάκη

See also: κακή

Ancient Greek

Etymology

From κᾰκός (kăkós, bad) +‎ ().

Pronunciation

 

Noun

κᾰ́κη • (kắkēf (genitive κᾰ́κης); first declension

  1. wickedness, vice
  2. cowardice

Inflection

Synonyms

References