κάρτα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kár.ta/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkar.ta/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkar.ta/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkar.ta/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkar.ta/

Adverb

κάρτα • (kárta)

very, very much, extremely

Greek

Etymology

Borrowed from Italian carta, from Latin charta, from Ancient Greek χάρτης (khártēs, “sheet of paper”). Doublet of χάρτης (chártis, “map”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈkaɾ.ta/

Noun

κάρτα • (kárta) f (plural κάρτες)

Declension

Declension of **κάρτα**
	singular	plural
nominative	κάρτα (kárta)	κάρτες (kártes)
genitive	κάρτας (kártas)	καρτών (kartón)
accusative	κάρτα (kárta)	κάρτες (kártes)
vocative	κάρτα (kárta)	κάρτες (kártes)

Derived terms

ευχετήρια κάρτα f (efchetíria kárta, “greeting card”)
καρτ-ποστάλ n (kart-postál, “postcard”)
κάρτα γενεθλίων f (kárta genethlíon, “birthday card”)
κάρτα επιβίβασης f (kárta epivívasis, “boarding card”)
κίτρινη κάρτα f (kítrini kárta, “yellow card”)
κόκκινη κάρτα f (kókkini kárta, “red card”)
μητρική κάρτα f (mitrikí kárta, “motherboard”)
πιστωτική κάρτα f (pistotikí kárta, “credit card”)
χρεωστική κάρτα f (chreostikí kárta, “debit card”)
χριστουγεννιάτικη κάρτα f (christougenniátiki kárta, “Christmas card”)

See also

επισκεπτήριο n (episkeptírio, “visiting card”)