καθάπτω

Ancient Greek

Alternative forms

  • κατάπτω (katáptō) — Ionic

Etymology

κατα- (kata-) +‎ ἅπτω (háptō)

Pronunciation

 

Verb

καθάπτω • (katháptō)

  1. to fasten, make fast
  2. (Epic, in middle) to address, accost

Conjugation

   Present: καθᾰ́πτω, καθᾰ́πτομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καθᾰ́πτω καθᾰ́πτεις καθᾰ́πτει καθᾰ́πτετον καθᾰ́πτετον καθᾰ́πτομεν καθᾰ́πτετε καθᾰ́πτουσῐ(ν)
subjunctive καθᾰ́πτω καθᾰ́πτῃς καθᾰ́πτῃ καθᾰ́πτητον καθᾰ́πτητον καθᾰ́πτωμεν καθᾰ́πτητε καθᾰ́πτωσῐ(ν)
optative καθᾰ́πτοιμῐ καθᾰ́πτοις καθᾰ́πτοι καθᾰ́πτοιτον καθᾰπτοίτην καθᾰ́πτοιμεν καθᾰ́πτοιτε καθᾰ́πτοιεν
imperative   κάθᾰπτε καθᾰπτέτω καθᾰ́πτετον καθᾰπτέτων   καθᾰ́πτετε καθᾰπτόντων
middle/
passive 		indicative καθᾰ́πτομαι καθᾰ́πτῃ / καθᾰ́πτει καθᾰ́πτεται καθᾰ́πτεσθον καθᾰ́πτεσθον καθᾰπτόμεθᾰ καθᾰ́πτεσθε καθᾰ́πτονται
subjunctive καθᾰ́πτωμαι καθᾰ́πτῃ καθᾰ́πτηται καθᾰ́πτησθον καθᾰ́πτησθον καθᾰπτώμεθᾰ καθᾰ́πτησθε καθᾰ́πτωνται
optative καθᾰπτοίμην καθᾰ́πτοιο καθᾰ́πτοιτο καθᾰ́πτοισθον καθᾰπτοίσθην καθᾰπτοίμεθᾰ καθᾰ́πτοισθε καθᾰ́πτοιντο
imperative   καθᾰ́πτου καθᾰπτέσθω καθᾰ́πτεσθον καθᾰπτέσθων   καθᾰ́πτεσθε καθᾰπτέσθων
active middle/passive
infinitive καθᾰ́πτειν καθᾰ́πτεσθαι
participle m καθᾰ́πτων καθᾰπτόμενος
f καθᾰ́πτουσᾰ καθᾰπτομένη
n καθᾰ́πτον καθᾰπτόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κάθηπτον, καθηπτόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κάθηπτον κάθηπτες κάθηπτε(ν) καθήπτετον καθηπτέτην καθήπτομεν καθήπτετε κάθηπτον
middle/
passive 		indicative καθηπτόμην καθήπτου καθήπτετο καθήπτεσθον καθηπτέσθην καθηπτόμεθᾰ καθήπτεσθε καθήπτοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: καθᾰ́ψω, καθᾰ́ψομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καθᾰ́ψω καθᾰ́ψεις καθᾰ́ψει καθᾰ́ψετον καθᾰ́ψετον καθᾰ́ψομεν καθᾰ́ψετε καθᾰ́ψουσῐ(ν)
optative καθᾰ́ψοιμῐ καθᾰ́ψοις καθᾰ́ψοι καθᾰ́ψοιτον καθᾰψοίτην καθᾰ́ψοιμεν καθᾰ́ψοιτε καθᾰ́ψοιεν
middle indicative καθᾰ́ψομαι καθᾰ́ψῃ / καθᾰ́ψει καθᾰ́ψεται καθᾰ́ψεσθον καθᾰ́ψεσθον καθᾰψόμεθᾰ καθᾰ́ψεσθε καθᾰ́ψονται
optative καθᾰψοίμην καθᾰ́ψοιο καθᾰ́ψοιτο καθᾰ́ψοισθον καθᾰψοίσθην καθᾰψοίμεθᾰ καθᾰ́ψοισθε καθᾰ́ψοιντο
active middle
infinitive καθᾰ́ψειν καθᾰ́ψεσθαι
participle m καθᾰ́ψων καθᾰψόμενος
f καθᾰ́ψουσᾰ καθᾰψομένη
n καθᾰ́ψον καθᾰψόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κάθηψᾰ, καθηψᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κάθηψᾰ κάθηψᾰς κάθηψε(ν) καθήψᾰτον καθηψᾰ́την καθήψᾰμεν καθήψᾰτε κάθηψᾰν
subjunctive καθᾰ́ψω καθᾰ́ψῃς καθᾰ́ψῃ καθᾰ́ψητον καθᾰ́ψητον καθᾰ́ψωμεν καθᾰ́ψητε καθᾰ́ψωσῐ(ν)
optative καθᾰ́ψαιμῐ καθᾰ́ψειᾰς / καθᾰ́ψαις καθᾰ́ψειε(ν) / καθᾰ́ψαι καθᾰ́ψαιτον καθᾰψαίτην καθᾰ́ψαιμεν καθᾰ́ψαιτε καθᾰ́ψειᾰν / καθᾰ́ψαιεν
imperative   κάθᾰψον καθᾰψᾰ́τω καθᾰ́ψᾰτον καθᾰψᾰ́των   καθᾰ́ψᾰτε καθᾰψᾰ́ντων
middle indicative καθηψᾰ́μην καθήψω καθήψᾰτο καθήψᾰσθον καθηψᾰ́σθην καθηψᾰ́μεθᾰ καθήψᾰσθε καθήψᾰντο
subjunctive καθᾰ́ψωμαι καθᾰ́ψῃ καθᾰ́ψηται καθᾰ́ψησθον καθᾰ́ψησθον καθᾰψώμεθᾰ καθᾰ́ψησθε καθᾰ́ψωνται
optative καθᾰψαίμην καθᾰ́ψαιο καθᾰ́ψαιτο καθᾰ́ψαισθον καθᾰψαίσθην καθᾰψαίμεθᾰ καθᾰ́ψαισθε καθᾰ́ψαιντο
imperative   κάθᾰψαι καθᾰψᾰ́σθω καθᾰ́ψᾰσθον καθᾰψᾰ́σθων   καθᾰ́ψᾰσθε καθᾰψᾰ́σθων
active middle
infinitive καθᾰ́ψαι καθᾰ́ψᾰσθαι
participle m καθᾰ́ψᾱς καθᾰψᾰ́μενος
f καθᾰ́ψᾱσᾰ καθᾰψᾰμένη
n καθᾰ́ψᾰν καθᾰψᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κάθημμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative κάθημμαι κάθηψαι κάθηπται κάθηφθον κάθηφθον καθήμμεθᾰ κάθηφθε καθήπᾰται
subjunctive καθημμένος ὦ καθημμένος ᾖς καθημμένος ᾖ καθημμένω ἦτον καθημμένω ἦτον καθημμένοι ὦμεν καθημμένοι ἦτε καθημμένοι ὦσῐ(ν)
optative καθημμένος εἴην καθημμένος εἴης καθημμένος εἴη καθημμένω εἴητον / εἶτον καθημμένω εἰήτην / εἴτην καθημμένοι εἴημεν / εἶμεν καθημμένοι εἴητε / εἶτε καθημμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   κάθηψο καθήφθω κάθηφθον καθήφθων   κάθηφθε καθήφθων
middle/passive
infinitive καθῆφθαι
participle m καθημμένος
f καθημμένη
n καθημμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.