καθαιρομένω

See also: καθαιρομένῳ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰai̯.ro.mé.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰɛ.roˈme.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θɛ.roˈme.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θe.roˈme.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θe.roˈme.no/

Participle

καθαιρομένω • (kathairoménō)

masculine/neuter nominative/accusative/vocative dual of κᾰθαιρόμενος (kăthairómenos)