καθολικός

Ancient Greek

Etymology

From κᾰθόλου (kăthólou, “on the whole, in general”) +‎ -ῐκός (-ĭkós, “-ic”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰo.li.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰo.liˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/

Adjective

κᾰθολῐκός • (kătholĭkós) m (feminine κᾰθολῐκή, neuter κᾰθολῐκόν); first/second declension

general

Inflection

First and second declension of κᾰθολῐκός; κᾰθολῐκή; κᾰθολῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κᾰθολῐκός kătholĭkós	κᾰθολῐκή kătholĭkḗ	κᾰθολῐκόν kătholĭkón	κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ	κᾰθολῐκᾱ́ kătholĭkā́	κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ	κᾰθολῐκοί kătholĭkoí	κᾰθολῐκαί kătholĭkaí	κᾰθολῐκᾰ́ kătholĭkắ
Genitive	κᾰθολῐκοῦ kătholĭkoû	κᾰθολῐκῆς kătholĭkês	κᾰθολῐκοῦ kătholĭkoû	κᾰθολῐκοῖν kătholĭkoîn	κᾰθολῐκαῖν kătholĭkaîn	κᾰθολῐκοῖν kătholĭkoîn	κᾰθολῐκῶν kătholĭkôn	κᾰθολῐκῶν kătholĭkôn	κᾰθολῐκῶν kătholĭkôn
Dative	κᾰθολῐκῷ kătholĭkōî	κᾰθολῐκῇ kătholĭkēî	κᾰθολῐκῷ kătholĭkōî	κᾰθολῐκοῖν kătholĭkoîn	κᾰθολῐκαῖν kătholĭkaîn	κᾰθολῐκοῖν kătholĭkoîn	κᾰθολῐκοῖς kătholĭkoîs	κᾰθολῐκαῖς kătholĭkaîs	κᾰθολῐκοῖς kătholĭkoîs
Accusative	κᾰθολῐκόν kătholĭkón	κᾰθολῐκήν kătholĭkḗn	κᾰθολῐκόν kătholĭkón	κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ	κᾰθολῐκᾱ́ kătholĭkā́	κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ	κᾰθολῐκούς kătholĭkoús	κᾰθολῐκᾱ́ς kătholĭkā́s	κᾰθολῐκᾰ́ kătholĭkắ
Vocative	κᾰθολῐκέ kătholĭké	κᾰθολῐκή kătholĭkḗ	κᾰθολῐκόν kătholĭkón	κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ	κᾰθολῐκᾱ́ kătholĭkā́	κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ	κᾰθολῐκοί kătholĭkoí	κᾰθολῐκαί kătholĭkaí	κᾰθολῐκᾰ́ kătholĭkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κᾰθολῐκῶς kătholĭkôs			κᾰθολῐκώτερος kătholĭkṓteros			κᾰθολῐκώτᾰτος kătholĭkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: καθολικός (katholikós)
→ Arabic: كَاثُولِيك (kāṯūlīk)
→ Latin: catholicus (see there for further descendants)

References

“καθολικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
καθολικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
καθολικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Greek

Etymology

From Ancient Greek κᾰθολῐκός (kătholĭkós).

Adjective

καθολικός • (katholikós) m (feminine καθολική, neuter καθολικό)

Declension

Declension of καθολικός
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καθολικός (katholikós)	καθολική (katholikí)	καθολικό (katholikó)	καθολικοί (katholikoí)	καθολικές (katholikés)	καθολικά (katholiká)
genitive	καθολικού (katholikoú)	καθολικής (katholikís)	καθολικού (katholikoú)	καθολικών (katholikón)	καθολικών (katholikón)	καθολικών (katholikón)
accusative	καθολικό (katholikó)	καθολική (katholikí)	καθολικό (katholikó)	καθολικούς (katholikoús)	καθολικές (katholikés)	καθολικά (katholiká)
vocative	καθολικέ (katholiké)	καθολική (katholikí)	καθολικό (katholikó)	καθολικοί (katholikoí)	καθολικές (katholikés)	καθολικά (katholiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καθολικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καθολικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?)	singular			plural
comparative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καθολικότερος (katholikóteros)	καθολικότερη (katholikóteri)	καθολικότερο (katholikótero)	καθολικότεροι (katholikóteroi)	καθολικότερες (katholikóteres)	καθολικότερα (katholikótera)
genitive	καθολικότερου (katholikóterou)	καθολικότερης (katholikóteris)	καθολικότερου (katholikóterou)	καθολικότερων (katholikóteron)	καθολικότερων (katholikóteron)	καθολικότερων (katholikóteron)
accusative	καθολικότερο (katholikótero)	καθολικότερη (katholikóteri)	καθολικότερο (katholikótero)	καθολικότερους (katholikóterous)	καθολικότερες (katholikóteres)	καθολικότερα (katholikótera)
vocative	καθολικότερε (katholikótere)	καθολικότερη (katholikóteri)	καθολικότερο (katholikótero)	καθολικότεροι (katholikóteroi)	καθολικότερες (katholikóteres)	καθολικότερα (katholikótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο καθολικότερος", etc)

absolute superlative (?)	singular			plural
absolute superlative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καθολικότατος (katholikótatos)	καθολικότατη (katholikótati)	καθολικότατο (katholikótato)	καθολικότατοι (katholikótatoi)	καθολικότατες (katholikótates)	καθολικότατα (katholikótata)
genitive	καθολικότατου (katholikótatou)	καθολικότατης (katholikótatis)	καθολικότατου (katholikótatou)	καθολικότατων (katholikótaton)	καθολικότατων (katholikótaton)	καθολικότατων (katholikótaton)
accusative	καθολικότατο (katholikótato)	καθολικότατη (katholikótati)	καθολικότατο (katholikótato)	καθολικότατους (katholikótatous)	καθολικότατες (katholikótates)	καθολικότατα (katholikótata)
vocative	καθολικότατε (katholikótate)	καθολικότατη (katholikótati)	καθολικότατο (katholikótato)	καθολικότατοι (katholikótatoi)	καθολικότατες (katholikótates)	καθολικότατα (katholikótata)

Related terms

καθολικό n (katholikó, “part of a church; ledger”)