καθομιλουμένης

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰo.mi.luː.mé.nɛːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰo.mi.luˈme.ne̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θo.mi.luˈme.nis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θo.mi.luˈme.nis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θo.mi.luˈme.nis/

Participle

καθομιλουμένης • (kathomilouménēs)

feminine genitive singular of καθομιλούμενος (kathomiloúmenos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /kaθomiluˈmenis/
Hyphenation: κα‧θο‧μι‧λου‧μέ‧νης

Noun

καθομιλουμένης • (kathomilouménis) f

genitive singular of καθομιλουμένη (kathomilouméni)