καθομιλουμένων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰo.mi.luː.mé.nɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰo.mi.luˈme.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θo.mi.luˈme.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θo.mi.luˈme.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θo.mi.luˈme.non/

Participle

καθομιλουμένων • (kathomilouménōn)

masculine/feminine/neuter genitive plural of καθομιλούμενος (kathomiloúmenos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /kaθomiluˈmenon/
Hyphenation: κα‧θο‧μι‧λου‧μέ‧νων

Noun

καθομιλουμένων • (kathomilouménon) f

genitive plural of καθομιλουμένη (kathomilouméni)