καινοτομία
Greek
Etymology
Learnedly, from Koine Greek καινοτομία (“novelty, strangeness”) (the ancient sense: "invention").[1] By surface analysis, καινο- + -τομία from καινός (kainós, “new”) and τομή (tomḗ, “intersection”), τέμνω (témnō, “cut”).
Pronunciation
- IPA(key): /ce.no.toˈmi.a/
- Hyphenation: και‧νο‧το‧μί‧α
Noun
καινοτομία • (kainotomía) f (plural καινοτομίες)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | καινοτομία (kainotomía) | καινοτομίες (kainotomíes) |
| genitive | καινοτομίας (kainotomías) | καινοτομιών (kainotomión) |
| accusative | καινοτομία (kainotomía) | καινοτομίες (kainotomíes) |
| vocative | καινοτομία (kainotomía) | καινοτομίες (kainotomíes) |
Related terms
- καινοτόμος m (kainotómos, noun)
- καινοτομώ (kainotomó, verb)
See also
- καινοφανής (kainofanís, “novel, unprecedented”)
References
- ^ καινοτομία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language