κακοδαιμονέστερε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ko.dai̯.mo.nés.te.re/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ko.dɛ.moˈnes.te.re/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ko.ðɛ.moˈnes.te.re/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ko.ðe.moˈnes.te.re/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ko.ðe.moˈnes.te.re/

Adjective

κᾰκοδαιμονέστερε • (kăkodaimonéstere)

masculine vocative singular of κᾰκοδαιμονέστερος (kăkodaimonésteros)