κακοδαιμονέστεροι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ko.dai̯.mo.nés.te.roi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ko.dɛ.moˈnes.te.ry/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ko.ðɛ.moˈnes.te.ry/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ko.ðe.moˈnes.te.ry/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ko.ðe.moˈnes.te.ri/

Adjective

κᾰκοδαιμονέστεροι • (kăkodaimonésteroi)

masculine nominative/vocative plural of κᾰκοδαιμονέστερος (kăkodaimonésteros)