κακοδαιμονεστέρα

See also: κακοδαιμονεστέρᾳ and κακοδαιμονέστερα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ko.dai̯.mo.nes.té.raː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ko.dɛ.mo.nesˈte.ra/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ko.ðɛ.mo.nesˈte.ra/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ko.ðe.mo.nesˈte.ra/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ko.ðe.mo.nesˈte.ra/

Adjective

κᾰκοδαιμονεστέρᾱ • (kăkodaimonestérā)

inflection of κᾰκοδαιμονέστερος (kăkodaimonésteros):
1. feminine nominative/vocative singular
2. feminine nominative/accusative/vocative dual