κακοδαιμονεστέροιν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ko.dai̯.mo.nes.té.roi̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ko.dɛ.mo.nesˈte.ryn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ko.ðɛ.mo.nesˈte.ryn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ko.ðe.mo.nesˈte.ryn/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ko.ðe.mo.nesˈte.rin/

Adjective

κᾰκοδαιμονεστέροιν • (kăkodaimonestéroin)

masculine/neuter genitive/dative dual of κᾰκοδαιμονέστερος (kăkodaimonésteros)