κακοστόμαχος

Ancient Greek

Etymology

From κᾰκο- (kăko-, “bad”) +‎ στόμᾰχος (stómăkhos, “stomach”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.kos.tó.ma.kʰos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.kʰos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xos/

Adjective

κᾰκοστόμᾰχος • (kăkostómăkhos) m or f (neuter κᾰκοστόμᾰχον); second declension

having a sensitive stomach
bad for the stomach, unwholesome
Antonym: εὐστόμᾰχος (eustómăkhos)

Inflection

Second declension of κᾰκοστόμᾰχος; κᾰκοστόμᾰχον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	κᾰκοστόμᾰχος kăkostómăkhos	κᾰκοστόμᾰχον kăkostómăkhon	κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō	κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō	κᾰκοστόμᾰχοι kăkostómăkhoi	κᾰκοστόμᾰχᾰ kăkostómăkhă
Genitive	κᾰκοστομᾰ́χου kăkostomắkhou	κᾰκοστομᾰ́χου kăkostomắkhou	κᾰκοστομᾰ́χοιν kăkostomắkhoin	κᾰκοστομᾰ́χοιν kăkostomắkhoin	κᾰκοστομᾰ́χων kăkostomắkhōn	κᾰκοστομᾰ́χων kăkostomắkhōn
Dative	κᾰκοστομᾰ́χῳ kăkostomắkhōi	κᾰκοστομᾰ́χῳ kăkostomắkhōi	κᾰκοστομᾰ́χοιν kăkostomắkhoin	κᾰκοστομᾰ́χοιν kăkostomắkhoin	κᾰκοστομᾰ́χοις kăkostomắkhois	κᾰκοστομᾰ́χοις kăkostomắkhois
Accusative	κᾰκοστόμᾰχον kăkostómăkhon	κᾰκοστόμᾰχον kăkostómăkhon	κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō	κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō	κᾰκοστομᾰ́χους kăkostomắkhous	κᾰκοστόμᾰχᾰ kăkostómăkhă
Vocative	κᾰκοστόμᾰχε kăkostómăkhe	κᾰκοστόμᾰχον kăkostómăkhon	κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō	κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō	κᾰκοστόμᾰχοι kăkostómăkhoi	κᾰκοστόμᾰχᾰ kăkostómăkhă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	κᾰκοστομᾰ́χως kăkostomắkhōs		κᾰκοστομᾰχώτερος kăkostomăkhṓteros		κᾰκοστομᾰχώτᾰτος kăkostomăkhṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

κᾰκοστομᾰχέω (kăkostomăkhéō)
κᾰκοστομᾰχῐ́ᾱ (kăkostomăkhĭ́ā)