κακότεχνος

Ancient Greek

Etymology

From κακο- (kako-, “bad”) +‎ τέχνη (tékhnē, “art, craft, practice”) +‎ -ος (-os)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.kó.te.kʰnos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈko.te.kʰnos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈko.te.xnos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈko.te.xnos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈko.te.xnos/

Adjective

κᾰκότεχνος • (kăkótekhnos) m or f (neuter κᾰκότεχνον); second declension

artful, using evil practices, with bad art

Declension

Second declension of κᾰκότεχνος; κᾰκότεχνον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	κᾰκότεχνος kăkótekhnos	κᾰκότεχνον kăkótekhnon	κᾰκοτέχνω kăkotékhnō	κᾰκοτέχνω kăkotékhnō	κᾰκότεχνοι kăkótekhnoi	κᾰκότεχνᾰ kăkótekhnă
Genitive	κᾰκοτέχνου kăkotékhnou	κᾰκοτέχνου kăkotékhnou	κᾰκοτέχνοιν kăkotékhnoin	κᾰκοτέχνοιν kăkotékhnoin	κᾰκοτέχνων kăkotékhnōn	κᾰκοτέχνων kăkotékhnōn
Dative	κᾰκοτέχνῳ kăkotékhnōi	κᾰκοτέχνῳ kăkotékhnōi	κᾰκοτέχνοιν kăkotékhnoin	κᾰκοτέχνοιν kăkotékhnoin	κᾰκοτέχνοις kăkotékhnois	κᾰκοτέχνοις kăkotékhnois
Accusative	κᾰκότεχνον kăkótekhnon	κᾰκότεχνον kăkótekhnon	κᾰκοτέχνω kăkotékhnō	κᾰκοτέχνω kăkotékhnō	κᾰκοτέχνους kăkotékhnous	κᾰκότεχνᾰ kăkótekhnă
Vocative	κᾰκότεχνε kăkótekhne	κᾰκότεχνον kăkótekhnon	κᾰκοτέχνω kăkotékhnō	κᾰκοτέχνω kăkotékhnō	κᾰκότεχνοι kăkótekhnoi	κᾰκότεχνᾰ kăkótekhnă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	κᾰκοτέχνως kăkotékhnōs		κᾰκοτεχνότερος kăkotekhnóteros		κᾰκοτεχνότᾰτος kăkotekhnótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading