καλέεσκον

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.lé.es.kon/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈle.es.kon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈle.es.kon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈle.es.kon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈle.es.kon/

Verb

καλέεσκον • (kaléeskon)

Ionic form of ἐκᾰ́λεον (ekắleon)
- Apollonius, Argonautica 3.1095-1098:
  δή ποτε Καδμείοισιν ὁμούριον ἄστυ πολίσσαι. ἀλλὰ τίη τάδε τοι μεταμώνια πάντʼ ἀγορεύω, ἡμετέρους τε δόμους τηλεκλειτήν τʼ Ἀριάδνην, κούρην Μίνωος, τόπερ ἀγλαὸν οὔνομα κείνην παρθενικὴν καλέεσκον ἐπήρατον, ἥν μʼ ἐρεείνεις;
  dḗ pote Kadmeíoisin homoúrion ástu políssai. allà tíē táde toi metamṓnia pánt agoreúō, hēmetérous te dómous tēlekleitḗn t Ariádnēn, koúrēn Mínōos, tóper aglaòn oúnoma keínēn parthenikḕn kaléeskon epḗraton, hḗn m ereeíneis?
  (please add an English translation of this quotation)
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 560-564:
  Φοίβου Ἀπόλλωνος καλλισφύρου εἵνεκα νύμφης, τὴν δὲ τότʼ ἐν μεγάροισι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ Ἀλκυόνην καλέεσκον ἐπώνυμον, οὕνεκʼ ἄρʼ αὐτῆς μήτηρ ἀλκυόνος πολυπενθέος οἶτον ἔχουσα κλαῖεν ὅ μιν ἑκάεργος ἀνήρπασε Φοῖβος Ἀπόλλω
  Phoíbou Apóllōnos kallisphúrou heíneka númphēs, tḕn dè tót en megároisi patḕr kaì pótnia mḗtēr Alkuónēn kaléeskon epṓnumon, hoúnek ár autês mḗtēr alkuónos polupenthéos oîton ékhousa klaîen hó min hekáergos anḗrpase Phoîbos Apóllō
  (please add an English translation of this quotation)