καναχέω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *keh₂n-. Cognates include Latin canō, Old Irish canim, Persian خواندن (xândan), and Old English henn (English hen).

Pronunciation

 

Verb

καναχέω • (kanakhéō)

  1. to ring, clash, clang
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 19.467-469:
      τὴν γρηῢς χείρεσσι καταπρηνέσσι λαβοῦσα γνῶ ῥʼ ἐπιμασσαμένη, πόδα δὲ προέηκε φέρεσθαι· ἐν δὲ λέβητι πέσε κνήμη, κανάχησε δὲ χαλκός
      tḕn grēǜs kheíressi kataprēnéssi laboûsa gnô rh epimassaménē, póda dè proéēke phéresthai; en dè lébēti pése knḗmē, kanákhēse dè khalkós
      (please add an English translation of this quotation)
    • Apollonius Rhodius, Argonautica 905-909:
      εἰ μὴ ἄρʼ Οἰάγροιο πάις Θρηίκιος Ὀρφεὺς Βιστονίην ἐνὶ χερσὶν ἑαῖς φόρμιγγα τανύσσας κραιπνὸν ἐυτροχάλοιο μέλος κανάχησεν ἀοιδῆς, ὄφρʼ ἄμυδις κλονέοντος ἐπιβρομέωνται ἀκουαὶ κρεγμῷ· παρθενικὴν δʼ ἐνοπὴν ἐβιήσατο φόρμιγξ.
      ei mḕ ár Oiágroio páis Thrēíkios Orpheùs Bistoníēn enì khersìn heaîs phórminga tanússas kraipnòn eutrokháloio mélos kanákhēsen aoidês, óphr ámudis klonéontos epibroméōntai akouaì kregmōî; parthenikḕn d enopḕn ebiḗsato phórminx.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 519 BCE – 422 BCE, Cratinus, Testimonia and Fragments 198:
      καναχοῦσι πηγαί· δωδεκάκρουνον <τὸ> στόμα, Ἰλισὸς ἐν τῇ φάρυγι· τί ἂν εἴποιμ᾿ <ἔτι>; εἰ μὴ γὰρ ἐπιβύσει τις αὐτοῦ τὸ στόμα, ἅπαντα ταῦτα κατακλύσει ποιήμασιν.
      kanakhoûsi pēgaí; dōdekákrounon <τὸ> stóma, Ilisòs en tēî phárugi; tí àn eípoim’ <ἔτι>? ei mḕ gàr epibúsei tis autoû tò stóma, hápanta taûta kataklúsei poiḗmasin.
      (please add an English translation of this quotation)

Inflection

   Present: κᾰνᾰχέω, κᾰνᾰχέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰνᾰχέω κᾰνᾰχέεις κᾰνᾰχέει κᾰνᾰχέετον κᾰνᾰχέετον κᾰνᾰχέομεν κᾰνᾰχέετε κᾰνᾰχέουσῐ(ν)
subjunctive κᾰνᾰχέω κᾰνᾰχέῃς κᾰνᾰχέῃ κᾰνᾰχέητον κᾰνᾰχέητον κᾰνᾰχέωμεν κᾰνᾰχέητε κᾰνᾰχέωσῐ(ν)
optative κᾰνᾰχέοιμῐ κᾰνᾰχέοις κᾰνᾰχέοι κᾰνᾰχέοιτον κᾰνᾰχεοίτην κᾰνᾰχέοιμεν κᾰνᾰχέοιτε κᾰνᾰχέοιεν
imperative   κᾰνᾰ́χεε κᾰνᾰχεέτω κᾰνᾰχέετον κᾰνᾰχεέτων   κᾰνᾰχέετε κᾰνᾰχεόντων
middle/
passive 		indicative κᾰνᾰχέομαι κᾰνᾰχέῃ / κᾰνᾰχέει κᾰνᾰχέεται κᾰνᾰχέεσθον κᾰνᾰχέεσθον κᾰνᾰχεόμεθᾰ κᾰνᾰχέεσθε κᾰνᾰχέονται
subjunctive κᾰνᾰχέωμαι κᾰνᾰχέῃ κᾰνᾰχέηται κᾰνᾰχέησθον κᾰνᾰχέησθον κᾰνᾰχεώμεθᾰ κᾰνᾰχέησθε κᾰνᾰχέωνται
optative κᾰνᾰχεοίμην κᾰνᾰχέοιο κᾰνᾰχέοιτο κᾰνᾰχέοισθον κᾰνᾰχεοίσθην κᾰνᾰχεοίμεθᾰ κᾰνᾰχέοισθε κᾰνᾰχέοιντο
imperative   κᾰνᾰχέου κᾰνᾰχεέσθω κᾰνᾰχέεσθον κᾰνᾰχεέσθων   κᾰνᾰχέεσθε κᾰνᾰχεέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰνᾰχέειν κᾰνᾰχέεσθαι
participle m κᾰνᾰχέων κᾰνᾰχεόμενος
f κᾰνᾰχέουσᾰ κᾰνᾰχεομένη
n κᾰνᾰχέον κᾰνᾰχεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κᾰνᾰχῶ, κᾰνᾰχοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰνᾰχῶ κᾰνᾰχεῖς κᾰνᾰχεῖ κᾰνᾰχεῖτον κᾰνᾰχεῖτον κᾰνᾰχοῦμεν κᾰνᾰχεῖτε κᾰνᾰχοῦσῐ(ν)
subjunctive κᾰνᾰχῶ κᾰνᾰχῇς κᾰνᾰχῇ κᾰνᾰχῆτον κᾰνᾰχῆτον κᾰνᾰχῶμεν κᾰνᾰχῆτε κᾰνᾰχῶσῐ(ν)
optative κᾰνᾰχοίην / κᾰνᾰχοῖμῐ κᾰνᾰχοίης / κᾰνᾰχοῖς κᾰνᾰχοίη / κᾰνᾰχοῖ κᾰνᾰχοῖτον / κᾰνᾰχοίητον κᾰνᾰχοίτην / κᾰνᾰχοιήτην κᾰνᾰχοῖμεν / κᾰνᾰχοίημεν κᾰνᾰχοῖτε / κᾰνᾰχοίητε κᾰνᾰχοῖεν / κᾰνᾰχοίησᾰν
imperative   κᾰνᾰ́χει κᾰνᾰχείτω κᾰνᾰχεῖτον κᾰνᾰχείτων   κᾰνᾰχεῖτε κᾰνᾰχούντων
middle/
passive 		indicative κᾰνᾰχοῦμαι κᾰνᾰχεῖ,
κᾰνᾰχῇ 		κᾰνᾰχεῖται κᾰνᾰχεῖσθον κᾰνᾰχεῖσθον κᾰνᾰχούμεθᾰ κᾰνᾰχεῖσθε κᾰνᾰχοῦνται
subjunctive κᾰνᾰχῶμαι κᾰνᾰχῇ κᾰνᾰχῆται κᾰνᾰχῆσθον κᾰνᾰχῆσθον κᾰνᾰχώμεθᾰ κᾰνᾰχῆσθε κᾰνᾰχῶνται
optative κᾰνᾰχοίμην κᾰνᾰχοῖο κᾰνᾰχοῖτο κᾰνᾰχοῖσθον κᾰνᾰχοίσθην κᾰνᾰχοίμεθᾰ κᾰνᾰχοῖσθε κᾰνᾰχοῖντο
imperative   κᾰνᾰχοῦ κᾰνᾰχείσθω κᾰνᾰχεῖσθον κᾰνᾰχείσθων   κᾰνᾰχεῖσθε κᾰνᾰχείσθων
active middle/passive
infinitive κᾰνᾰχεῖν κᾰνᾰχεῖσθαι
participle m κᾰνᾰχῶν κᾰνᾰχούμενος
f κᾰνᾰχοῦσᾰ κᾰνᾰχουμένη
n κᾰνᾰχοῦν κᾰνᾰχούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκᾰνᾰ́χεον, ἐκᾰνᾰχεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκᾰνᾰ́χεον ἐκᾰνᾰ́χεες ἐκᾰνᾰ́χεε(ν) ἐκᾰνᾰχέετον ἐκᾰνᾰχεέτην ἐκᾰνᾰχέομεν ἐκᾰνᾰχέετε ἐκᾰνᾰ́χεον
middle/
passive 		indicative ἐκᾰνᾰχεόμην ἐκᾰνᾰχέου ἐκᾰνᾰχέετο ἐκᾰνᾰχέεσθον ἐκᾰνᾰχεέσθην ἐκᾰνᾰχεόμεθᾰ ἐκᾰνᾰχέεσθε ἐκᾰνᾰχέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκᾰνᾰ́χουν, ἐκᾰνᾰχούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκᾰνᾰ́χουν ἐκᾰνᾰ́χεις ἐκᾰνᾰ́χει ἐκᾰνᾰχεῖτον ἐκᾰνᾰχείτην ἐκᾰνᾰχοῦμεν ἐκᾰνᾰχεῖτε ἐκᾰνᾰ́χουν
middle/
passive 		indicative ἐκᾰνᾰχούμην ἐκᾰνᾰχοῦ ἐκᾰνᾰχεῖτο ἐκᾰνᾰχεῖσθον ἐκᾰνᾰχείσθην ἐκᾰνᾰχούμεθᾰ ἐκᾰνᾰχεῖσθε ἐκᾰνᾰχοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰνᾰχήσω, κᾰνᾰχήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰνᾰχήσω κᾰνᾰχήσεις κᾰνᾰχήσει κᾰνᾰχήσετον κᾰνᾰχήσετον κᾰνᾰχήσομεν κᾰνᾰχήσετε κᾰνᾰχήσουσῐ(ν)
optative κᾰνᾰχήσοιμῐ κᾰνᾰχήσοις κᾰνᾰχήσοι κᾰνᾰχήσοιτον κᾰνᾰχησοίτην κᾰνᾰχήσοιμεν κᾰνᾰχήσοιτε κᾰνᾰχήσοιεν
middle indicative κᾰνᾰχήσομαι κᾰνᾰχήσῃ / κᾰνᾰχήσει κᾰνᾰχήσεται κᾰνᾰχήσεσθον κᾰνᾰχήσεσθον κᾰνᾰχησόμεθᾰ κᾰνᾰχήσεσθε κᾰνᾰχήσονται
optative κᾰνᾰχησοίμην κᾰνᾰχήσοιο κᾰνᾰχήσοιτο κᾰνᾰχήσοισθον κᾰνᾰχησοίσθην κᾰνᾰχησοίμεθᾰ κᾰνᾰχήσοισθε κᾰνᾰχήσοιντο
active middle
infinitive κᾰνᾰχήσειν κᾰνᾰχήσεσθαι
participle m κᾰνᾰχήσων κᾰνᾰχησόμενος
f κᾰνᾰχήσουσᾰ κᾰνᾰχησομένη
n κᾰνᾰχῆσον κᾰνᾰχησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκᾰνᾰ́χησᾰ, ἐκᾰνᾰχησᾰ́μην, ἐκᾰνᾰχήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκᾰνᾰ́χησᾰ ἐκᾰνᾰ́χησᾰς ἐκᾰνᾰ́χησε(ν) ἐκᾰνᾰχήσᾰτον ἐκᾰνᾰχησᾰ́την ἐκᾰνᾰχήσᾰμεν ἐκᾰνᾰχήσᾰτε ἐκᾰνᾰ́χησᾰν
subjunctive κᾰνᾰχήσω κᾰνᾰχήσῃς κᾰνᾰχήσῃ κᾰνᾰχήσητον κᾰνᾰχήσητον κᾰνᾰχήσωμεν κᾰνᾰχήσητε κᾰνᾰχήσωσῐ(ν)
optative κᾰνᾰχήσαιμῐ κᾰνᾰχήσειᾰς / κᾰνᾰχήσαις κᾰνᾰχήσειε(ν) / κᾰνᾰχήσαι κᾰνᾰχήσαιτον κᾰνᾰχησαίτην κᾰνᾰχήσαιμεν κᾰνᾰχήσαιτε κᾰνᾰχήσειᾰν / κᾰνᾰχήσαιεν
imperative   κᾰνᾰ́χησον κᾰνᾰχησᾰ́τω κᾰνᾰχήσᾰτον κᾰνᾰχησᾰ́των   κᾰνᾰχήσᾰτε κᾰνᾰχησᾰ́ντων
middle indicative ἐκᾰνᾰχησᾰ́μην ἐκᾰνᾰχήσω ἐκᾰνᾰχήσᾰτο ἐκᾰνᾰχήσᾰσθον ἐκᾰνᾰχησᾰ́σθην ἐκᾰνᾰχησᾰ́μεθᾰ ἐκᾰνᾰχήσᾰσθε ἐκᾰνᾰχήσᾰντο
subjunctive κᾰνᾰχήσωμαι κᾰνᾰχήσῃ κᾰνᾰχήσηται κᾰνᾰχήσησθον κᾰνᾰχήσησθον κᾰνᾰχησώμεθᾰ κᾰνᾰχήσησθε κᾰνᾰχήσωνται
optative κᾰνᾰχησαίμην κᾰνᾰχήσαιο κᾰνᾰχήσαιτο κᾰνᾰχήσαισθον κᾰνᾰχησαίσθην κᾰνᾰχησαίμεθᾰ κᾰνᾰχήσαισθε κᾰνᾰχήσαιντο
imperative   κᾰνᾰ́χησαι κᾰνᾰχησᾰ́σθω κᾰνᾰχήσᾰσθον κᾰνᾰχησᾰ́σθων   κᾰνᾰχήσᾰσθε κᾰνᾰχησᾰ́σθων
passive indicative ἐκᾰνᾰχήθην ἐκᾰνᾰχήθης ἐκᾰνᾰχήθη ἐκᾰνᾰχήθητον ἐκᾰνᾰχηθήτην ἐκᾰνᾰχήθημεν ἐκᾰνᾰχήθητε ἐκᾰνᾰχήθησᾰν
subjunctive κᾰνᾰχηθῶ κᾰνᾰχηθῇς κᾰνᾰχηθῇ κᾰνᾰχηθῆτον κᾰνᾰχηθῆτον κᾰνᾰχηθῶμεν κᾰνᾰχηθῆτε κᾰνᾰχηθῶσῐ(ν)
optative κᾰνᾰχηθείην κᾰνᾰχηθείης κᾰνᾰχηθείη κᾰνᾰχηθεῖτον / κᾰνᾰχηθείητον κᾰνᾰχηθείτην / κᾰνᾰχηθειήτην κᾰνᾰχηθεῖμεν / κᾰνᾰχηθείημεν κᾰνᾰχηθεῖτε / κᾰνᾰχηθείητε κᾰνᾰχηθεῖεν / κᾰνᾰχηθείησᾰν
imperative   κᾰνᾰχήθητῐ κᾰνᾰχηθήτω κᾰνᾰχήθητον κᾰνᾰχηθήτων   κᾰνᾰχήθητε κᾰνᾰχηθέντων
active middle passive
infinitive κᾰνᾰχῆσαι κᾰνᾰχήσᾰσθαι κᾰνᾰχηθῆναι
participle m κᾰνᾰχήσᾱς κᾰνᾰχησᾰ́μενος κᾰνᾰχηθείς
f κᾰνᾰχήσᾱσᾰ κᾰνᾰχησᾰμένη κᾰνᾰχηθεῖσᾰ
n κᾰνᾰχῆσᾰν κᾰνᾰχησᾰ́μενον κᾰνᾰχηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰνάχησᾰ, κᾰναχησᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰνάχησᾰ κᾰνάχησᾰς κᾰνάχησε(ν) κᾰναχήσᾰτον κᾰναχησᾰ́την κᾰναχήσᾰμεν κᾰναχήσᾰτε κᾰνάχησᾰν
subjunctive κᾰναχήσω κᾰναχήσῃς κᾰναχήσῃ κᾰναχήσητον κᾰναχήσητον κᾰναχήσωμεν κᾰναχήσητε κᾰναχήσωσῐ(ν)
optative κᾰναχήσαιμῐ κᾰναχήσειᾰς / κᾰναχήσαις κᾰναχήσειε(ν) / κᾰναχήσαι κᾰναχησεῖτον κᾰναχησείτην κᾰναχησεῖμεν κᾰναχησεῖτε κᾰναχησεῖεν
imperative   κᾰνάχησον κᾰναχησᾰ́τω κᾰναχήσᾰτον κᾰναχησᾰ́των   κᾰναχήσᾰτε κᾰναχησᾰ́ντων
middle indicative κᾰναχησᾰ́μην κᾰναχήσω κᾰναχήσᾰτο κᾰναχήσᾰσθον κᾰναχησᾰ́σθην κᾰναχησᾰ́μεθᾰ κᾰναχήσᾰσθε κᾰναχήσᾰντο
subjunctive κᾰναχήσωμαι κᾰναχήσηαι κᾰναχήσηται κᾰναχήσησθον κᾰναχήσησθον κᾰναχησώμεθᾰ κᾰναχήσησθε κᾰναχήσωνται
optative κᾰναχησαίμην κᾰναχήσαιο κᾰναχήσαιτο κᾰναχήσαισθον κᾰναχησαίσθην κᾰναχησαίμεθᾰ κᾰναχήσαισθε κᾰναχήσαιντο
imperative   κᾰνάχησαι κᾰναχησᾰ́σθω κᾰναχήσᾰσθον κᾰναχησᾰ́σθων   κᾰναχήσᾰσθε κᾰναχησᾰ́σθων
active middle
infinitive κᾰναχῆσαι κᾰναχήσᾰσθαι
participle m κᾰναχήσᾱς κᾰναχησᾰ́μενος
f κᾰναχήσᾱσᾰ κᾰναχησᾰμένη
n κᾰναχῆσᾰν κᾰναχησᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἐγκαναχάομαι (enkanakháomai)
  • καναχή (kanakhḗ)
  • καναχής (kanakhḗs)
  • καναχίζω (kanakhízō)
  • καναχός (kanakhós)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.