κατάληψη
Greek
Noun
κατάληψη • (katálipsi) f (plural καταλήψεις)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κατάληψη (katálipsi) | καταλήψεις (katalípseis) |
| genitive | κατάληψης (katálipsis) | καταλήψεων (katalípseon) |
| accusative | κατάληψη (katálipsi) | καταλήψεις (katalípseis) |
| vocative | κατάληψη (katálipsi) | καταλήψεις (katalípseis) |
Older or formal genitive singular: καταλήψεως (katalípseos)
Derived terms
- προκατάληψη (prokatálipsi, “prejudice”, literally “prior occupation”)
- κάνω κατάληψη (káno katálipsi, “I squat, I occupy a squat”)
- υπό κατάληψη (ypó katálipsi, “under occupation”)