κατάρρευση

Greek

Etymology

Learned borrowing from Byzantine Greek κατάρρευσις (katárrheusis, “downflow”) with -ση (-si) suffix and adaptation to the modern meaning of καταρρέω (katarréo, “to collapse”).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /kaˈta.ɾef.si/
  • Hyphenation: κα‧τάρ‧ρευ‧ση

Noun

κατάρρευση • (katárrefsi) f (plural καταρρεύσεις)

  1. collapse

Declension

Declension of κατάρρευση
singular plural
nominative κατάρρευση (katárrefsi) καταρρεύσεις (katarréfseis)
genitive κατάρρευσης (katárrefsis) καταρρεύσεων (katarréfseon)
accusative κατάρρευση (katárrefsi) καταρρεύσεις (katarréfseis)
vocative κατάρρευση (katárrefsi) καταρρεύσεις (katarréfseis)

Older or formal genitive singular: καταρρεύσεως (katarréfseos)

References

  1. ^ κατάρρευση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.