κατακλύζω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-) +‎ κλύζω (klúzō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.klýz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.taˈkly.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.taˈkly.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.taˈkly.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.taˈkli.zo/

Verb

κατακλύζω • (kataklúzō)

(transitive) to wash off, wash away, deluge, inundate
1. (transitive, figurative) to overwhelm or overflow
(transitive) to wash down, wash away
(transitive) to fill full of water
(transitive) to clean out (a bath)

Conjugation

Present: κατακλῠ́ζω, κατακλῠ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατακλῠ́ζω	κατακλῠ́ζεις	κατακλῠ́ζει	κατακλῠ́ζετον	κατακλῠ́ζετον	κατακλῠ́ζομεν	κατακλῠ́ζετε	κατακλῠ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	κατακλῠ́ζω	κατακλῠ́ζῃς	κατακλῠ́ζῃ	κατακλῠ́ζητον	κατακλῠ́ζητον	κατακλῠ́ζωμεν	κατακλῠ́ζητε	κατακλῠ́ζωσῐ(ν)
	optative	κατακλῠ́ζοιμῐ	κατακλῠ́ζοις	κατακλῠ́ζοι	κατακλῠ́ζοιτον	κατακλῠζοίτην	κατακλῠ́ζοιμεν	κατακλῠ́ζοιτε	κατακλῠ́ζοιεν
	imperative		κατάκλῠζε	κατακλῠζέτω	κατακλῠ́ζετον	κατακλῠζέτων		κατακλῠ́ζετε	κατακλῠζόντων
middle/ passive	indicative	κατακλῠ́ζομαι	κατακλῠ́ζῃ / κατακλῠ́ζει	κατακλῠ́ζεται	κατακλῠ́ζεσθον	κατακλῠ́ζεσθον	κατακλῠζόμεθᾰ	κατακλῠ́ζεσθε	κατακλῠ́ζονται
	subjunctive	κατακλῠ́ζωμαι	κατακλῠ́ζῃ	κατακλῠ́ζηται	κατακλῠ́ζησθον	κατακλῠ́ζησθον	κατακλῠζώμεθᾰ	κατακλῠ́ζησθε	κατακλῠ́ζωνται
	optative	κατακλῠζοίμην	κατακλῠ́ζοιο	κατακλῠ́ζοιτο	κατακλῠ́ζοισθον	κατακλῠζοίσθην	κατακλῠζοίμεθᾰ	κατακλῠ́ζοισθε	κατακλῠ́ζοιντο
	imperative		κατακλῠ́ζου	κατακλῠζέσθω	κατακλῠ́ζεσθον	κατακλῠζέσθων		κατακλῠ́ζεσθε	κατακλῠζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κατακλῠ́ζειν				κατακλῠ́ζεσθαι
participle	m	κατακλῠ́ζων				κατακλῠζόμενος
	f	κατακλῠ́ζουσᾰ				κατακλῠζομένη
	n	κατακλῠ́ζον				κατακλῠζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κατέκλῠζον, κατεκλῠζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατέκλῠζον	κατέκλῠζες	κατέκλῠζε(ν)	κατεκλῠ́ζετον	κατεκλῠζέτην	κατεκλῠ́ζομεν	κατεκλῠ́ζετε	κατέκλῠζον
middle/ passive	indicative	κατεκλῠζόμην	κατεκλῠ́ζου	κατεκλῠ́ζετο	κατεκλῠ́ζεσθον	κατεκλῠζέσθην	κατεκλῠζόμεθᾰ	κατεκλῠ́ζεσθε	κατεκλῠ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κατακλῠ́σω, κατακλῠ́σομαι, κατακλῠσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατακλῠ́σω	κατακλῠ́σεις	κατακλῠ́σει	κατακλῠ́σετον	κατακλῠ́σετον	κατακλῠ́σομεν	κατακλῠ́σετε	κατακλῠ́σουσῐ(ν)
active	optative	κατακλῠ́σοιμῐ	κατακλῠ́σοις	κατακλῠ́σοι	κατακλῠ́σοιτον	κατακλῠσοίτην	κατακλῠ́σοιμεν	κατακλῠ́σοιτε	κατακλῠ́σοιεν
middle	indicative	κατακλῠ́σομαι	κατακλῠ́σῃ / κατακλῠ́σει	κατακλῠ́σεται	κατακλῠ́σεσθον	κατακλῠ́σεσθον	κατακλῠσόμεθᾰ	κατακλῠ́σεσθε	κατακλῠ́σονται
middle	optative	κατακλῠσοίμην	κατακλῠ́σοιο	κατακλῠ́σοιτο	κατακλῠ́σοισθον	κατακλῠσοίσθην	κατακλῠσοίμεθᾰ	κατακλῠ́σοισθε	κατακλῠ́σοιντο
passive	indicative	κατακλῠσθήσομαι	κατακλῠσθήσῃ	κατακλῠσθήσεται	κατακλῠσθήσεσθον	κατακλῠσθήσεσθον	κατακλῠσθησόμεθᾰ	κατακλῠσθήσεσθε	κατακλῠσθήσονται
passive	optative	κατακλῠσθησοίμην	κατακλῠσθήσοιο	κατακλῠσθήσοιτο	κατακλῠσθήσοισθον	κατακλῠσθησοίσθην	κατακλῠσθησοίμεθᾰ	κατακλῠσθήσοισθε	κατακλῠσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κατακλῠ́σειν			κατακλῠ́σεσθαι		κατακλῠσθήσεσθαι
participle	m	κατακλῠ́σων			κατακλῠσόμενος		κατακλῠσθησόμενος
	f	κατακλῠ́σουσᾰ			κατακλῠσομένη		κατακλῠσθησομένη
	n	κατακλῠ́σον			κατακλῠσόμενον		κατακλῠσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: κατέκλῠσᾰ, κατεκλῠσᾰ́μην, κατεκλῠ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατέκλῠσᾰ	κατέκλῠσᾰς	κατέκλῠσε(ν)	κατεκλῠ́σᾰτον	κατεκλῠσᾰ́την	κατεκλῠ́σᾰμεν	κατεκλῠ́σᾰτε	κατέκλῠσᾰν
	subjunctive	κατακλῠ́σω	κατακλῠ́σῃς	κατακλῠ́σῃ	κατακλῠ́σητον	κατακλῠ́σητον	κατακλῠ́σωμεν	κατακλῠ́σητε	κατακλῠ́σωσῐ(ν)
	optative	κατακλῠ́σαιμῐ	κατακλῠ́σειᾰς / κατακλῠ́σαις	κατακλῠ́σειε(ν) / κατακλῠ́σαι	κατακλῠ́σαιτον	κατακλῠσαίτην	κατακλῠ́σαιμεν	κατακλῠ́σαιτε	κατακλῠ́σειᾰν / κατακλῠ́σαιεν
	imperative		κατάκλῠσον	κατακλῠσᾰ́τω	κατακλῠ́σᾰτον	κατακλῠσᾰ́των		κατακλῠ́σᾰτε	κατακλῠσᾰ́ντων
middle	indicative	κατεκλῠσᾰ́μην	κατεκλῠ́σω	κατεκλῠ́σᾰτο	κατεκλῠ́σᾰσθον	κατεκλῠσᾰ́σθην	κατεκλῠσᾰ́μεθᾰ	κατεκλῠ́σᾰσθε	κατεκλῠ́σᾰντο
	subjunctive	κατακλῠ́σωμαι	κατακλῠ́σῃ	κατακλῠ́σηται	κατακλῠ́σησθον	κατακλῠ́σησθον	κατακλῠσώμεθᾰ	κατακλῠ́σησθε	κατακλῠ́σωνται
	optative	κατακλῠσαίμην	κατακλῠ́σαιο	κατακλῠ́σαιτο	κατακλῠ́σαισθον	κατακλῠσαίσθην	κατακλῠσαίμεθᾰ	κατακλῠ́σαισθε	κατακλῠ́σαιντο
	imperative		κατάκλῠσαι	κατακλῠσᾰ́σθω	κατακλῠ́σᾰσθον	κατακλῠσᾰ́σθων		κατακλῠ́σᾰσθε	κατακλῠσᾰ́σθων
passive	indicative	κατεκλῠ́σθην	κατεκλῠ́σθης	κατεκλῠ́σθη	κατεκλῠ́σθητον	κατεκλῠσθήτην	κατεκλῠ́σθημεν	κατεκλῠ́σθητε	κατεκλῠ́σθησᾰν
	subjunctive	κατακλῠσθῶ	κατακλῠσθῇς	κατακλῠσθῇ	κατακλῠσθῆτον	κατακλῠσθῆτον	κατακλῠσθῶμεν	κατακλῠσθῆτε	κατακλῠσθῶσῐ(ν)
	optative	κατακλῠσθείην	κατακλῠσθείης	κατακλῠσθείη	κατακλῠσθεῖτον / κατακλῠσθείητον	κατακλῠσθείτην / κατακλῠσθειήτην	κατακλῠσθεῖμεν / κατακλῠσθείημεν	κατακλῠσθεῖτε / κατακλῠσθείητε	κατακλῠσθεῖεν / κατακλῠσθείησᾰν
	imperative		κατακλῠ́σθητῐ	κατακλῠσθήτω	κατακλῠ́σθητον	κατακλῠσθήτων		κατακλῠ́σθητε	κατακλῠσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κατακλῠ́σαι			κατακλῠ́σᾰσθαι		κατακλῠσθῆναι
participle	m	κατακλῠ́σᾱς			κατακλῠσᾰ́μενος		κατακλῠσθείς
	f	κατακλῠ́σᾱσᾰ			κατακλῠσᾰμένη		κατακλῠσθεῖσᾰ
	n	κατακλῠ́σᾰν			κατακλῠσᾰ́μενον		κατακλῠσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

κᾰτᾰκλῠσμός (kătăklŭsmós)