κατακρατώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek κατακρατῶ (katakratô, “to prevail”) with semantic loan from French détenir (“to detain”) and retenir (“to retain”).[1] By surface analysis, κατα- (kata-) +‎ κρατώ (krató).

Pronunciation

  • IPA(key): /ka.ta.kɾaˈto/
  • Hyphenation: κα‧τα‧κρα‧τώ

Verb

κατακρατώ • (katakrató) (past κατακράτησα, passive κατακρατούμαι, p‑past κατακρατήθηκα, ppp κατακρατημένος)

  1. (law) to detain unlawfully
  2. (law) to withhold unlawfully
  3. (of a thing) to retain (to hold or keep inside it; to contain)

Conjugation

κατακρατώ, κατακρατούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg κατακρατήσω κατακρατούμαι κατακρατηθώ
2 sg κατακρατείς κατακρατήσεις κατακρατείσαι κατακρατηθείς
3 sg κατακρατεί κατακρατήσει κατακρατείται κατακρατηθεί
1 pl κατακρατούμε κατακρατήσουμε, [-ομε] κατακρατούμαστε κατακρατηθούμε
2 pl κατακρατείτε κατακρατήσετε κατακρατείστε κατακρατηθείτε
3 pl κατακρατούν(ε) κατακρατήσουν(ε) κατακρατούνται κατακρατηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg κατακρατούσα κατακράτησα [κατακρατούμουν(α)] κατακρατήθηκα
2 sg κατακρατούσες κατακράτησες [κατακρατούσουν(α)] κατακρατήθηκες
3 sg κατακρατούσε κατακράτησε κατακρατούνταν, {κατακρατείτο} κατακρατήθηκε
1 pl κατακρατούσαμε κατακρατήσαμε κατακρατούμασταν, (‑ούμαστε) κατακρατηθήκαμε
2 pl κατακρατούσατε κατακρατήσατε [κατακρατούσασταν, (‑ούσαστε)] κατακρατηθήκατε
3 pl κατακρατούσαν(ε) κατακράτησαν, κατακρατήσαν(ε) κατακρατούνταν, {κατακρατούντο} κατακρατήθηκαν, κατακρατηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα κατακρατήσω ➤ θα κατακρατούμαι ➤ θα κατακρατηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα κατακρατείς, … θα κατακρατήσεις, … θα κατακρατείσαι, … θα κατακρατηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … κατακρατήσει
  έχω, έχεις, … κατακρατημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … κατακρατηθεί
  είμαι, είσαι, … κατακρατημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … κατακρατήσει
  είχα, είχες, … κατακρατημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … κατακρατηθεί
  ήμουν, ήσουν, … κατακρατημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … κατακρατήσει
  θα έχω, θα έχεις, … κατακρατημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … κατακρατηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … κατακρατημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — κατακράτησε — κατακρατήσου
2 pl κατακρατείτε κατακρατήστε κατακρατείστε κατακρατηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ κατακρατώντας ➤ κατακρατούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας κατακρατήσει ➤ κατακρατημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ κατακρατήσει κατακρατηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • κατακράτηση f (katakrátisi)

References

  1. ^ κατακρατώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.