καταλυσαμένου

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.lyː.sa.mé.nuː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.nu/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.nu/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.nu/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.li.saˈme.nu/

Participle

κᾰτᾰλῡσᾰμένου • (kătălūsăménou)

masculine/neuter genitive singular of καταλῡσάμενος (katalūsámenos)