καταλυτέοις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.té.oi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.ys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.ys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.ys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.liˈte.is/

Adjective

κᾰτᾰλῠτέοις • (kătălŭtéois)

masculine/neuter dative plural of καταλυτέος (katalutéos)