καταπολεμέω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “against, downwards”) +‎ πολεμέω (poleméō, “make war”)

Pronunciation

 

Verb

κᾰτᾰπολεμέω • (kătăpoleméō)

  1. to exhaust by war, reduce, attempt to subdue
  2. to make war against, carry on warfare

Conjugation

   Present: κᾰτᾰπολεμέω, κᾰτᾰπολεμέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰπολεμέω κᾰτᾰπολεμέεις κᾰτᾰπολεμέει κᾰτᾰπολεμέετον κᾰτᾰπολεμέετον κᾰτᾰπολεμέομεν κᾰτᾰπολεμέετε κᾰτᾰπολεμέουσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰπολεμέω κᾰτᾰπολεμέῃς κᾰτᾰπολεμέῃ κᾰτᾰπολεμέητον κᾰτᾰπολεμέητον κᾰτᾰπολεμέωμεν κᾰτᾰπολεμέητε κᾰτᾰπολεμέωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπολεμέοιμῐ κᾰτᾰπολεμέοις κᾰτᾰπολεμέοι κᾰτᾰπολεμέοιτον κᾰτᾰπολεμεοίτην κᾰτᾰπολεμέοιμεν κᾰτᾰπολεμέοιτε κᾰτᾰπολεμέοιεν
imperative   κᾰτᾰπολέμεε κᾰτᾰπολεμεέτω κᾰτᾰπολεμέετον κᾰτᾰπολεμεέτων   κᾰτᾰπολεμέετε κᾰτᾰπολεμεόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰπολεμέομαι κᾰτᾰπολεμέῃ / κᾰτᾰπολεμέει κᾰτᾰπολεμέεται κᾰτᾰπολεμέεσθον κᾰτᾰπολεμέεσθον κᾰτᾰπολεμεόμεθᾰ κᾰτᾰπολεμέεσθε κᾰτᾰπολεμέονται
subjunctive κᾰτᾰπολεμέωμαι κᾰτᾰπολεμέῃ κᾰτᾰπολεμέηται κᾰτᾰπολεμέησθον κᾰτᾰπολεμέησθον κᾰτᾰπολεμεώμεθᾰ κᾰτᾰπολεμέησθε κᾰτᾰπολεμέωνται
optative κᾰτᾰπολεμεοίμην κᾰτᾰπολεμέοιο κᾰτᾰπολεμέοιτο κᾰτᾰπολεμέοισθον κᾰτᾰπολεμεοίσθην κᾰτᾰπολεμεοίμεθᾰ κᾰτᾰπολεμέοισθε κᾰτᾰπολεμέοιντο
imperative   κᾰτᾰπολεμέου κᾰτᾰπολεμεέσθω κᾰτᾰπολεμέεσθον κᾰτᾰπολεμεέσθων   κᾰτᾰπολεμέεσθε κᾰτᾰπολεμεέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰπολεμέειν κᾰτᾰπολεμέεσθαι
participle m κᾰτᾰπολεμέων κᾰτᾰπολεμεόμενος
f κᾰτᾰπολεμέουσᾰ κᾰτᾰπολεμεομένη
n κᾰτᾰπολεμέον κᾰτᾰπολεμεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κᾰτᾰπολεμῶ, κᾰτᾰπολεμοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰπολεμῶ κᾰτᾰπολεμεῖς κᾰτᾰπολεμεῖ κᾰτᾰπολεμεῖτον κᾰτᾰπολεμεῖτον κᾰτᾰπολεμοῦμεν κᾰτᾰπολεμεῖτε κᾰτᾰπολεμοῦσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰπολεμῶ κᾰτᾰπολεμῇς κᾰτᾰπολεμῇ κᾰτᾰπολεμῆτον κᾰτᾰπολεμῆτον κᾰτᾰπολεμῶμεν κᾰτᾰπολεμῆτε κᾰτᾰπολεμῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπολεμοίην / κᾰτᾰπολεμοῖμῐ κᾰτᾰπολεμοίης / κᾰτᾰπολεμοῖς κᾰτᾰπολεμοίη / κᾰτᾰπολεμοῖ κᾰτᾰπολεμοῖτον / κᾰτᾰπολεμοίητον κᾰτᾰπολεμοίτην / κᾰτᾰπολεμοιήτην κᾰτᾰπολεμοῖμεν / κᾰτᾰπολεμοίημεν κᾰτᾰπολεμοῖτε / κᾰτᾰπολεμοίητε κᾰτᾰπολεμοῖεν / κᾰτᾰπολεμοίησᾰν
imperative   κᾰτᾰπολέμει κᾰτᾰπολεμείτω κᾰτᾰπολεμεῖτον κᾰτᾰπολεμείτων   κᾰτᾰπολεμεῖτε κᾰτᾰπολεμούντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰπολεμοῦμαι κᾰτᾰπολεμεῖ,
κᾰτᾰπολεμῇ 		κᾰτᾰπολεμεῖται κᾰτᾰπολεμεῖσθον κᾰτᾰπολεμεῖσθον κᾰτᾰπολεμούμεθᾰ κᾰτᾰπολεμεῖσθε κᾰτᾰπολεμοῦνται
subjunctive κᾰτᾰπολεμῶμαι κᾰτᾰπολεμῇ κᾰτᾰπολεμῆται κᾰτᾰπολεμῆσθον κᾰτᾰπολεμῆσθον κᾰτᾰπολεμώμεθᾰ κᾰτᾰπολεμῆσθε κᾰτᾰπολεμῶνται
optative κᾰτᾰπολεμοίμην κᾰτᾰπολεμοῖο κᾰτᾰπολεμοῖτο κᾰτᾰπολεμοῖσθον κᾰτᾰπολεμοίσθην κᾰτᾰπολεμοίμεθᾰ κᾰτᾰπολεμοῖσθε κᾰτᾰπολεμοῖντο
imperative   κᾰτᾰπολεμοῦ κᾰτᾰπολεμείσθω κᾰτᾰπολεμεῖσθον κᾰτᾰπολεμείσθων   κᾰτᾰπολεμεῖσθε κᾰτᾰπολεμείσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰπολεμεῖν κᾰτᾰπολεμεῖσθαι
participle m κᾰτᾰπολεμῶν κᾰτᾰπολεμούμενος
f κᾰτᾰπολεμοῦσᾰ κᾰτᾰπολεμουμένη
n κᾰτᾰπολεμοῦν κᾰτᾰπολεμούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτεπολέμεον, κᾰτεπολεμεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτεπολέμεον κᾰτεπολέμεες κᾰτεπολέμεε(ν) κᾰτεπολεμέετον κᾰτεπολεμεέτην κᾰτεπολεμέομεν κᾰτεπολεμέετε κᾰτεπολέμεον
middle/
passive 		indicative κᾰτεπολεμεόμην κᾰτεπολεμέου κᾰτεπολεμέετο κᾰτεπολεμέεσθον κᾰτεπολεμεέσθην κᾰτεπολεμεόμεθᾰ κᾰτεπολεμέεσθε κᾰτεπολεμέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτεπολέμουν, κᾰτεπολεμούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτεπολέμουν κᾰτεπολέμεις κᾰτεπολέμει κᾰτεπολεμεῖτον κᾰτεπολεμείτην κᾰτεπολεμοῦμεν κᾰτεπολεμεῖτε κᾰτεπολέμουν
middle/
passive 		indicative κᾰτεπολεμούμην κᾰτεπολεμοῦ κᾰτεπολεμεῖτο κᾰτεπολεμεῖσθον κᾰτεπολεμείσθην κᾰτεπολεμούμεθᾰ κᾰτεπολεμεῖσθε κᾰτεπολεμοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰπολεμήσω, κᾰτᾰπολεμήσομαι, κᾰτᾰπολεμηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰπολεμήσω κᾰτᾰπολεμήσεις κᾰτᾰπολεμήσει κᾰτᾰπολεμήσετον κᾰτᾰπολεμήσετον κᾰτᾰπολεμήσομεν κᾰτᾰπολεμήσετε κᾰτᾰπολεμήσουσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπολεμήσοιμῐ κᾰτᾰπολεμήσοις κᾰτᾰπολεμήσοι κᾰτᾰπολεμήσοιτον κᾰτᾰπολεμησοίτην κᾰτᾰπολεμήσοιμεν κᾰτᾰπολεμήσοιτε κᾰτᾰπολεμήσοιεν
middle indicative κᾰτᾰπολεμήσομαι κᾰτᾰπολεμήσῃ / κᾰτᾰπολεμήσει κᾰτᾰπολεμήσεται κᾰτᾰπολεμήσεσθον κᾰτᾰπολεμήσεσθον κᾰτᾰπολεμησόμεθᾰ κᾰτᾰπολεμήσεσθε κᾰτᾰπολεμήσονται
optative κᾰτᾰπολεμησοίμην κᾰτᾰπολεμήσοιο κᾰτᾰπολεμήσοιτο κᾰτᾰπολεμήσοισθον κᾰτᾰπολεμησοίσθην κᾰτᾰπολεμησοίμεθᾰ κᾰτᾰπολεμήσοισθε κᾰτᾰπολεμήσοιντο
passive indicative κᾰτᾰπολεμηθήσομαι κᾰτᾰπολεμηθήσῃ κᾰτᾰπολεμηθήσεται κᾰτᾰπολεμηθήσεσθον κᾰτᾰπολεμηθήσεσθον κᾰτᾰπολεμηθησόμεθᾰ κᾰτᾰπολεμηθήσεσθε κᾰτᾰπολεμηθήσονται
optative κᾰτᾰπολεμηθησοίμην κᾰτᾰπολεμηθήσοιο κᾰτᾰπολεμηθήσοιτο κᾰτᾰπολεμηθήσοισθον κᾰτᾰπολεμηθησοίσθην κᾰτᾰπολεμηθησοίμεθᾰ κᾰτᾰπολεμηθήσοισθε κᾰτᾰπολεμηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰτᾰπολεμήσειν κᾰτᾰπολεμήσεσθαι κᾰτᾰπολεμηθήσεσθαι
participle m κᾰτᾰπολεμήσων κᾰτᾰπολεμησόμενος κᾰτᾰπολεμηθησόμενος
f κᾰτᾰπολεμήσουσᾰ κᾰτᾰπολεμησομένη κᾰτᾰπολεμηθησομένη
n κᾰτᾰπολεμῆσον κᾰτᾰπολεμησόμενον κᾰτᾰπολεμηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτεπολέμησᾰ, κᾰτεπολεμησᾰ́μην, κᾰτεπολεμήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτεπολέμησᾰ κᾰτεπολέμησᾰς κᾰτεπολέμησε(ν) κᾰτεπολεμήσᾰτον κᾰτεπολεμησᾰ́την κᾰτεπολεμήσᾰμεν κᾰτεπολεμήσᾰτε κᾰτεπολέμησᾰν
subjunctive κᾰτᾰπολεμήσω κᾰτᾰπολεμήσῃς κᾰτᾰπολεμήσῃ κᾰτᾰπολεμήσητον κᾰτᾰπολεμήσητον κᾰτᾰπολεμήσωμεν κᾰτᾰπολεμήσητε κᾰτᾰπολεμήσωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπολεμήσαιμῐ κᾰτᾰπολεμήσειᾰς / κᾰτᾰπολεμήσαις κᾰτᾰπολεμήσειε(ν) / κᾰτᾰπολεμήσαι κᾰτᾰπολεμήσαιτον κᾰτᾰπολεμησαίτην κᾰτᾰπολεμήσαιμεν κᾰτᾰπολεμήσαιτε κᾰτᾰπολεμήσειᾰν / κᾰτᾰπολεμήσαιεν
imperative   κᾰτᾰπολέμησον κᾰτᾰπολεμησᾰ́τω κᾰτᾰπολεμήσᾰτον κᾰτᾰπολεμησᾰ́των   κᾰτᾰπολεμήσᾰτε κᾰτᾰπολεμησᾰ́ντων
middle indicative κᾰτεπολεμησᾰ́μην κᾰτεπολεμήσω κᾰτεπολεμήσᾰτο κᾰτεπολεμήσᾰσθον κᾰτεπολεμησᾰ́σθην κᾰτεπολεμησᾰ́μεθᾰ κᾰτεπολεμήσᾰσθε κᾰτεπολεμήσᾰντο
subjunctive κᾰτᾰπολεμήσωμαι κᾰτᾰπολεμήσῃ κᾰτᾰπολεμήσηται κᾰτᾰπολεμήσησθον κᾰτᾰπολεμήσησθον κᾰτᾰπολεμησώμεθᾰ κᾰτᾰπολεμήσησθε κᾰτᾰπολεμήσωνται
optative κᾰτᾰπολεμησαίμην κᾰτᾰπολεμήσαιο κᾰτᾰπολεμήσαιτο κᾰτᾰπολεμήσαισθον κᾰτᾰπολεμησαίσθην κᾰτᾰπολεμησαίμεθᾰ κᾰτᾰπολεμήσαισθε κᾰτᾰπολεμήσαιντο
imperative   κᾰτᾰπολέμησαι κᾰτᾰπολεμησᾰ́σθω κᾰτᾰπολεμήσᾰσθον κᾰτᾰπολεμησᾰ́σθων   κᾰτᾰπολεμήσᾰσθε κᾰτᾰπολεμησᾰ́σθων
passive indicative κᾰτεπολεμήθην κᾰτεπολεμήθης κᾰτεπολεμήθη κᾰτεπολεμήθητον κᾰτεπολεμηθήτην κᾰτεπολεμήθημεν κᾰτεπολεμήθητε κᾰτεπολεμήθησᾰν
subjunctive κᾰτᾰπολεμηθῶ κᾰτᾰπολεμηθῇς κᾰτᾰπολεμηθῇ κᾰτᾰπολεμηθῆτον κᾰτᾰπολεμηθῆτον κᾰτᾰπολεμηθῶμεν κᾰτᾰπολεμηθῆτε κᾰτᾰπολεμηθῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπολεμηθείην κᾰτᾰπολεμηθείης κᾰτᾰπολεμηθείη κᾰτᾰπολεμηθεῖτον / κᾰτᾰπολεμηθείητον κᾰτᾰπολεμηθείτην / κᾰτᾰπολεμηθειήτην κᾰτᾰπολεμηθεῖμεν / κᾰτᾰπολεμηθείημεν κᾰτᾰπολεμηθεῖτε / κᾰτᾰπολεμηθείητε κᾰτᾰπολεμηθεῖεν / κᾰτᾰπολεμηθείησᾰν
imperative   κᾰτᾰπολεμήθητῐ κᾰτᾰπολεμηθήτω κᾰτᾰπολεμήθητον κᾰτᾰπολεμηθήτων   κᾰτᾰπολεμήθητε κᾰτᾰπολεμηθέντων
active middle passive
infinitive κᾰτᾰπολεμῆσαι κᾰτᾰπολεμήσᾰσθαι κᾰτᾰπολεμηθῆναι
participle m κᾰτᾰπολεμήσᾱς κᾰτᾰπολεμησᾰ́μενος κᾰτᾰπολεμηθείς
f κᾰτᾰπολεμήσᾱσᾰ κᾰτᾰπολεμησᾰμένη κᾰτᾰπολεμηθεῖσᾰ
n κᾰτᾰπολεμῆσᾰν κᾰτᾰπολεμησᾰ́μενον κᾰτᾰπολεμηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κᾰτᾰπεπολέμηκᾰ, κᾰτᾰπεπολέμημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰπεπολέμηκᾰ κᾰτᾰπεπολέμηκᾰς κᾰτᾰπεπολέμηκε(ν) κᾰτᾰπεπολεμήκᾰτον κᾰτᾰπεπολεμήκᾰτον κᾰτᾰπεπολεμήκᾰμεν κᾰτᾰπεπολεμήκᾰτε κᾰτᾰπεπολεμήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰπεπολεμήκω κᾰτᾰπεπολεμήκῃς κᾰτᾰπεπολεμήκῃ κᾰτᾰπεπολεμήκητον κᾰτᾰπεπολεμήκητον κᾰτᾰπεπολεμήκωμεν κᾰτᾰπεπολεμήκητε κᾰτᾰπεπολεμήκωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπεπολεμήκοιμῐ / κᾰτᾰπεπολεμηκοίην κᾰτᾰπεπολεμήκοις / κᾰτᾰπεπολεμηκοίης κᾰτᾰπεπολεμήκοι / κᾰτᾰπεπολεμηκοίη κᾰτᾰπεπολεμήκοιτον κᾰτᾰπεπολεμηκοίτην κᾰτᾰπεπολεμήκοιμεν κᾰτᾰπεπολεμήκοιτε κᾰτᾰπεπολεμήκοιεν
imperative   κᾰτᾰπεπολέμηκε κᾰτᾰπεπολεμηκέτω κᾰτᾰπεπολεμήκετον κᾰτᾰπεπολεμηκέτων   κᾰτᾰπεπολεμήκετε κᾰτᾰπεπολεμηκόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰπεπολέμημαι κᾰτᾰπεπολέμησαι κᾰτᾰπεπολέμηται κᾰτᾰπεπολέμησθον κᾰτᾰπεπολέμησθον κᾰτᾰπεπολεμήμεθᾰ κᾰτᾰπεπολέμησθε κᾰτᾰπεπολέμηνται
subjunctive κᾰτᾰπεπολεμημένος ὦ κᾰτᾰπεπολεμημένος ᾖς κᾰτᾰπεπολεμημένος ᾖ κᾰτᾰπεπολεμημένω ἦτον κᾰτᾰπεπολεμημένω ἦτον κᾰτᾰπεπολεμημένοι ὦμεν κᾰτᾰπεπολεμημένοι ἦτε κᾰτᾰπεπολεμημένοι ὦσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπεπολεμημένος εἴην κᾰτᾰπεπολεμημένος εἴης κᾰτᾰπεπολεμημένος εἴη κᾰτᾰπεπολεμημένω εἴητον / εἶτον κᾰτᾰπεπολεμημένω εἰήτην / εἴτην κᾰτᾰπεπολεμημένοι εἴημεν / εἶμεν κᾰτᾰπεπολεμημένοι εἴητε / εἶτε κᾰτᾰπεπολεμημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   κᾰτᾰπεπολέμησο κᾰτᾰπεπολεμήσθω κᾰτᾰπεπολέμησθον κᾰτᾰπεπολεμήσθων   κᾰτᾰπεπολέμησθε κᾰτᾰπεπολεμήσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰπεπολεμηκέναι κᾰτᾰπεπολεμῆσθαι
participle m κᾰτᾰπεπολεμηκώς κᾰτᾰπεπολεμημένος
f κᾰτᾰπεπολεμηκυῖᾰ κᾰτᾰπεπολεμημένη
n κᾰτᾰπεπολεμηκός κᾰτᾰπεπολεμημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: κᾰτεπεπολεμήκειν / κᾰτεπεπολεμήκη, κᾰτεπεπολεμήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτεπεπολεμήκειν / κᾰτεπεπολεμήκη κᾰτεπεπολεμήκεις / κᾰτεπεπολεμήκης κᾰτεπεπολεμήκει(ν) κᾰτεπεπολεμήκετον κᾰτεπεπολεμηκέτην κᾰτεπεπολεμήκεμεν κᾰτεπεπολεμήκετε κᾰτεπεπολεμήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative κᾰτεπεπολεμήμην κᾰτεπεπολέμησο κᾰτεπεπολέμητο κᾰτεπεπολέμησθον κᾰτεπεπολεμήσθην κᾰτεπεπολεμήμεθᾰ κᾰτεπεπολέμησθε κᾰτεπεπολέμηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.