καταπολεμησάντοιν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.po.le.mɛː.sán.toi̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.po.le.me̝ˈsan.tyn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.po.le.miˈsan.tyn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.po.le.miˈsan.tyn/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.po.le.miˈsan.din/

Participle

κᾰτᾰπολεμησάντοιν • (kătăpolemēsántoin)

masculine/neuter genitive/dative dual of καταπολεμήσᾱς (katapolemḗsās)