κατατίθημι

Ancient Greek

Etymology

κατα- (kata-) +‎ τίθημι (títhēmi)

Pronunciation

 

Verb

κᾰτᾰτίθημι • (kătătíthēmi)

  1. to put down, set down, lay down

Conjugation

   Present: κατατῐ́θημῐ, κατατῐ́θεμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατατῐ́θημῐ κατατῐ́θης κατατῐ́θησῐ(ν) κατατῐ́θετον κατατῐ́θετον κατατῐ́θεμεν κατατῐ́θετε κατατῐθέᾱσῐ(ν)
subjunctive κατατῐθῶ κατατῐθῇς κατατῐθῇ κατατῐθῆτον κατατῐθῆτον κατατῐθῶμεν κατατῐθῆτε κατατῐθῶσῐ(ν)
optative κατατῐθείην κατατῐθείης κατατῐθείη κατατῐθεῖτον / κατατῐθείητον κατατῐθείτην / κατατῐθειήτην κατατῐθεῖμεν / κατατῐθείημεν κατατῐθεῖτε / κατατῐθείητε κατατῐθεῖεν / κατατῐθείησᾰν
imperative   κατατῐ́θει κατατῐθέτω κατατῐ́θετον κατατῐθέτων   κατατῐ́θετε κατατῐθέντων
middle/
passive 		indicative κατατῐ́θεμαι κατατῐ́θεσαι κατατῐ́θεται κατατῐ́θεσθον κατατῐ́θεσθον κατατῐθέμεθᾰ κατατῐ́θεσθε κατατῐ́θενται
subjunctive κατατῐθῶμαι κατατῐθῇ κατατῐθῆται κατατῐθῆσθον κατατῐθῆσθον κατατῐθώμεθᾰ κατατῐθῆσθε κατατῐθῶνται
optative κατατῐθείμην κατατῐθεῖο κατατῐθεῖτο / κατατῐθοῖτο κατατῐθεῖσθον / κατατῐθοῖσθον κατατῐθείσθην / κατατῐθοίσθην κατατῐθείμεθᾰ / κατατῐθοίμεθᾰ κατατῐθεῖσθε / κατατῐθοῖσθε κατατῐθεῖντο / κατατῐθοῖντο
imperative   κατατῐ́θεσο κατατῐθέσθω κατατῐ́θεσθον κατατῐθέσθων   κατατῐ́θεσθε κατατῐθέσθων
active middle/passive
infinitive κατατῐθέναι κατατῐ́θεσθαι
participle m κατατῐθείς κατατῐθέμενος
f κατατῐθεῖσᾰ κατατῐθεμένη
n κατατῐθέν κατατῐθέμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατετῐ́θην, κατετῐθέμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατετῐ́θην κατετῐ́θεις κατετῐ́θει κατετῐ́θετον κατετῐθέτην κατετῐ́θεμεν κατετῐ́θετε κατετῐ́θεσᾰν
middle/
passive 		indicative κατετῐθέμην κατετῐ́θεσο κατετῐ́θετο κατετῐ́θεσθον κατετῐθέσθην κατετῐθέμεθᾰ κατετῐ́θεσθε κατετῐ́θεντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: καταθήσω, καταθήσομαι, κατατεθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταθήσω καταθήσεις καταθήσει καταθήσετον καταθήσετον καταθήσομεν καταθήσετε καταθήσουσῐ(ν)
optative καταθήσοιμῐ καταθήσοις καταθήσοι καταθήσοιτον καταθησοίτην καταθήσοιμεν καταθήσοιτε καταθήσοιεν
middle indicative καταθήσομαι καταθήσῃ / καταθήσει καταθήσεται καταθήσεσθον καταθήσεσθον καταθησόμεθᾰ καταθήσεσθε καταθήσονται
optative καταθησοίμην καταθήσοιο καταθήσοιτο καταθήσοισθον καταθησοίσθην καταθησοίμεθᾰ καταθήσοισθε καταθήσοιντο
passive indicative κατατεθήσομαι κατατεθήσῃ κατατεθήσεται κατατεθήσεσθον κατατεθήσεσθον κατατεθησόμεθᾰ κατατεθήσεσθε κατατεθήσονται
optative κατατεθησοίμην κατατεθήσοιο κατατεθήσοιτο κατατεθήσοισθον κατατεθησοίσθην κατατεθησοίμεθᾰ κατατεθήσοισθε κατατεθήσοιντο
active middle passive
infinitive καταθήσειν καταθήσεσθαι κατατεθήσεσθαι
participle m καταθήσων καταθησόμενος κατατεθησόμενος
f καταθήσουσᾰ καταθησομένη κατατεθησομένη
n καταθῆσον καταθησόμενον κατατεθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κατέθηκᾰ, κατεθηκᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατέθηκᾰ κατέθηκᾰς κατέθηκε(ν) κατεθήκᾰτον κατεθηκᾰ́την κατεθήκᾰμεν κατεθήκᾰτε κατέθηκᾰν
subjunctive καταθήκω καταθήκῃς καταθήκῃ καταθήκητον καταθήκητον καταθήκωμεν καταθήκητε καταθήκωσῐ(ν)
optative καταθήκαιμῐ καταθήκειᾰς / καταθήκαις καταθήκειε(ν) / καταθήκαι καταθήκαιτον καταθηκαίτην καταθήκαιμεν καταθήκαιτε καταθήκειᾰν / καταθήκαιεν
imperative   κατάθηκον καταθηκᾰ́τω καταθήκᾰτον καταθηκᾰ́των   καταθήκᾰτε καταθηκᾰ́ντων
middle indicative κατεθηκᾰ́μην κατεθήκω κατεθήκᾰτο κατεθήκᾰσθον κατεθηκᾰ́σθην κατεθηκᾰ́μεθᾰ κατεθήκᾰσθε κατεθήκᾰντο
subjunctive καταθήκωμαι καταθήκῃ καταθήκηται καταθήκησθον καταθήκησθον καταθηκώμεθᾰ καταθήκησθε καταθήκωνται
optative καταθηκαίμην καταθήκαιο καταθήκαιτο καταθήκαισθον καταθηκαίσθην καταθηκαίμεθᾰ καταθήκαισθε καταθήκαιντο
imperative   κατάθηκαι καταθηκᾰ́σθω καταθήκᾰσθον καταθηκᾰ́σθων   καταθήκᾰσθε καταθηκᾰ́σθων
active middle
infinitive καταθῆκαι καταθήκᾰσθαι
participle m καταθήκᾱς καταθηκᾰ́μενος
f καταθήκᾱσᾰ καταθηκᾰμένη
n καταθῆκᾰν καταθηκᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κατέθετον, κατεθέμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative       κατέθετον κατεθέτην κατέθεμεν κατέθετε κατέθεσᾰν
subjunctive καταθῶ καταθῇς καταθῇ καταθῆτον καταθῆτον καταθῶμεν καταθῆτε καταθῶσῐ(ν)
optative καταθείην καταθείης καταθείη καταθεῖτον / καταθείητον καταθείτην / καταθειήτην καταθεῖμεν / καταθείημεν καταθεῖτε / καταθείητε καταθεῖεν / καταθείησᾰν
imperative   κάταθες καταθέτω κατάθετον καταθέτων   κατάθετε καταθέντων
middle indicative κατεθέμην κατέθου κατέθετο κατέθεσθον κατεθέσθην κατεθέμεθᾰ κατέθεσθε κατέθεντο
subjunctive καταθῶμαι καταθῇ καταθῆται καταθῆσθον καταθῆσθον καταθώμεθᾰ καταθῆσθε καταθῶνται
optative καταθείμην καταθεῖο καταθεῖτο / καταθοῖτο καταθεῖσθον καταθείσθην καταθείμεθᾰ καταθεῖσθε καταθεῖντο
imperative   κατάθου καταθέσθω κατάθεσθον καταθέσθων   κατάθεσθε καταθέσθων
active middle
infinitive καταθεῖναι καταθέσθαι
participle m καταθείς καταθέμενος
f καταθεῖσᾰ καταθεμένη
n καταθέν καταθέμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κάτθετον, κατθέμην, καττέθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative       κάτθετον κατθέτην κάτθεμεν κάτθετε κάτθεσᾰν
subjunctive κατθῶ,
κατθῶμῐ 		κατθῇς,
κατθῇσθᾰ 		κατθῇ,
κατθῇσῐ 		κατθῆτον κατθῆτον κατθῶμεν κατθῆτε κατθῶσῐ(ν)
optative κατθείην κατθείης κατθείη κατθεῖτον κατθείτην κατθεῖμεν κατθεῖτε κατθεῖεν
imperative   κᾶτθες κατθέτω κάτθετον κατθέτων   κάτθετε κατθέντων
middle indicative κατθέμην κάτθου κάτθετο κάτθεσθον κατθέσθην κατθέμε(σ)θᾰ κάτθεσθε κάτθεντο
subjunctive καταθείομαι κατθῇ κατθῆται κατθῆσθον κατθῆσθον κατθώμε(σ)θᾰ κατθῆσθε κατθῶνται
optative κατθείμην κατθεῖο κατθεῖτο / κατθοῖτο κατθεῖσθον κατθείσθην κατθείμε(σ)θᾰ κατθεῖσθε κατθείᾰτο
imperative   κάτθου κατθέσθω κάτθεσθον κατθέσθων   κάτθεσθε κατθέσθων
passive indicative καττέθην καττέθης καττέθη καττέθητον καττεθήτην καττέθημεν καττέθητε καττέθησᾰν
subjunctive καττεθῶ καττεθῇς καττεθῇ καττεθῆτον καττεθῆτον καττεθῶμεν καττεθῆτε καττεθῶσῐ(ν)
optative καττεθείην καττεθείης καττεθείη καττεθεῖτον / καττεθείητον καττεθείτην / καττεθειήτην καττεθεῖμεν / καττεθείημεν καττεθεῖτε / καττεθείητε καττέθειεν / καττεθείησᾰν
imperative   καττέθηθῐ καττεθήτω καττέθητον καττεθήτων   καττέθητε καττεθέντων
active middle passive
infinitive κατθέμεν(αι) κατθέσθαι καττεθῆναι
participle m κατθείς κατθέμενος καττεθείς
f κατθεῖσᾰ κατθεμένη καττεθεῖσᾰ
n κατθέν κατθέμενον καττεθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.