καταφεύγω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-) +‎ φεύγω (pheúgō).

Pronunciation

 

Verb

κᾰτᾰφεύγω • (kătăpheúgō)

  1. to flee for refuge or protection
  2. to have recourse to, fall back upon
  3. to appeal to

Conjugation

   Present: κᾰτᾰφεύγω, κᾰτᾰφεύγομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰφεύγω κᾰτᾰφεύγεις κᾰτᾰφεύγει κᾰτᾰφεύγετον κᾰτᾰφεύγετον κᾰτᾰφεύγομεν κᾰτᾰφεύγετε κᾰτᾰφεύγουσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰφεύγω κᾰτᾰφεύγῃς κᾰτᾰφεύγῃ κᾰτᾰφεύγητον κᾰτᾰφεύγητον κᾰτᾰφεύγωμεν κᾰτᾰφεύγητε κᾰτᾰφεύγωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰφεύγοιμῐ κᾰτᾰφεύγοις κᾰτᾰφεύγοι κᾰτᾰφεύγοιτον κᾰτᾰφευγοίτην κᾰτᾰφεύγοιμεν κᾰτᾰφεύγοιτε κᾰτᾰφεύγοιεν
imperative   κᾰτᾰ́φευγε κᾰτᾰφευγέτω κᾰτᾰφεύγετον κᾰτᾰφευγέτων   κᾰτᾰφεύγετε κᾰτᾰφευγόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰφεύγομαι κᾰτᾰφεύγῃ / κᾰτᾰφεύγει κᾰτᾰφεύγεται κᾰτᾰφεύγεσθον κᾰτᾰφεύγεσθον κᾰτᾰφευγόμεθᾰ κᾰτᾰφεύγεσθε κᾰτᾰφεύγονται
subjunctive κᾰτᾰφεύγωμαι κᾰτᾰφεύγῃ κᾰτᾰφεύγηται κᾰτᾰφεύγησθον κᾰτᾰφεύγησθον κᾰτᾰφευγώμεθᾰ κᾰτᾰφεύγησθε κᾰτᾰφεύγωνται
optative κᾰτᾰφευγοίμην κᾰτᾰφεύγοιο κᾰτᾰφεύγοιτο κᾰτᾰφεύγοισθον κᾰτᾰφευγοίσθην κᾰτᾰφευγοίμεθᾰ κᾰτᾰφεύγοισθε κᾰτᾰφεύγοιντο
imperative   κᾰτᾰφεύγου κᾰτᾰφευγέσθω κᾰτᾰφεύγεσθον κᾰτᾰφευγέσθων   κᾰτᾰφεύγεσθε κᾰτᾰφευγέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰφεύγειν κᾰτᾰφεύγεσθαι
participle m κᾰτᾰφεύγων κᾰτᾰφευγόμενος
f κᾰτᾰφεύγουσᾰ κᾰτᾰφευγομένη
n κᾰτᾰφεῦγον κᾰτᾰφευγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτέφευγον, κᾰτεφευγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέφευγον κᾰτέφευγες κᾰτέφευγε(ν) κᾰτεφεύγετον κᾰτεφευγέτην κᾰτεφεύγομεν κᾰτεφεύγετε κᾰτέφευγον
middle/
passive 		indicative κᾰτεφευγόμην κᾰτεφεύγου κᾰτεφεύγετο κᾰτεφεύγεσθον κᾰτεφευγέσθην κᾰτεφευγόμεθᾰ κᾰτεφεύγεσθε κᾰτεφεύγοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτᾰ́φευγον, κᾰτᾰφευγόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰ́φευγον κᾰτᾰ́φευγες κᾰτᾰ́φευγε(ν) κᾰτᾰφεύγετον κᾰτᾰφευγέτην κᾰτᾰφεύγομεν κᾰτᾰφεύγετε κᾰτᾰ́φευγον
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰφευγόμην κᾰτᾰφεύγου κᾰτᾰφεύγετο κᾰτᾰφεύγεσθον κᾰτᾰφευγέσθην κᾰτᾰφευγόμε(σ)θᾰ κᾰτᾰφεύγεσθε κᾰτᾰφεύγοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτᾰφεύγεσκον, κᾰτᾰφευγεσκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰφεύγεσκον κᾰτᾰφεύγεσκες κᾰτᾰφεύγεσκε(ν) κᾰτᾰφευγέσκετον κᾰτᾰφευγεσκέτην κᾰτᾰφευγέσκομεν κᾰτᾰφευγέσκετε κᾰτᾰφεύγεσκον
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰφευγεσκόμην κᾰτᾰφευγέσκου κᾰτᾰφευγέσκετο κᾰτᾰφευγέσκεσθον κᾰτᾰφευγεσκέσθην κᾰτᾰφευγεσκόμεθᾰ κᾰτᾰφευγέσκεσθε κᾰτᾰφευγέσκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰφεύξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative κᾰτᾰφεύξομαι κᾰτᾰφεύξῃ / κᾰτᾰφεύξει κᾰτᾰφεύξεται κᾰτᾰφεύξεσθον κᾰτᾰφεύξεσθον κᾰτᾰφευξόμεθᾰ κᾰτᾰφεύξεσθε κᾰτᾰφεύξονται
optative κᾰτᾰφευξοίμην κᾰτᾰφεύξοιο κᾰτᾰφεύξοιτο κᾰτᾰφεύξοισθον κᾰτᾰφευξοίσθην κᾰτᾰφευξοίμεθᾰ κᾰτᾰφεύξοισθε κᾰτᾰφεύξοιντο
middle
infinitive κᾰτᾰφεύξεσθαι
participle m κᾰτᾰφευξόμενος
f κᾰτᾰφευξομένη
n κᾰτᾰφευξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτέφῠγον
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέφῠγον κᾰτέφῠγες κᾰτέφῠγε(ν) κᾰτεφῠ́γετον κᾰτεφῠγέτην κᾰτεφῠ́γομεν κᾰτεφῠ́γετε κᾰτέφῠγον
subjunctive κᾰτᾰφῠ́γω κᾰτᾰφῠ́γῃς κᾰτᾰφῠ́γῃ κᾰτᾰφῠ́γητον κᾰτᾰφῠ́γητον κᾰτᾰφῠ́γωμεν κᾰτᾰφῠ́γητε κᾰτᾰφῠ́γωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰφῠ́γοιμῐ κᾰτᾰφῠ́γοις κᾰτᾰφῠ́γοι κᾰτᾰφῠ́γοιτον κᾰτᾰφῠγοίτην κᾰτᾰφῠ́γοιμεν κᾰτᾰφῠ́γοιτε κᾰτᾰφῠ́γοιεν
imperative   κᾰτᾰ́φῠγε κᾰτᾰφῠγέτω κᾰτᾰφῠ́γετον κᾰτᾰφῠγέτων   κᾰτᾰφῠ́γετε κᾰτᾰφῠγόντων
active
infinitive κᾰτᾰφῠγεῖν
participle m κᾰτᾰφῠγών
f κᾰτᾰφῠγοῦσᾰ
n κᾰτᾰφῠγόν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κᾰτᾰπέφευγᾰ, κᾰτᾰπέφῠγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰπέφευγᾰ κᾰτᾰπέφευγᾰς κᾰτᾰπέφευγε(ν) κᾰτᾰπεφεύγᾰτον κᾰτᾰπεφεύγᾰτον κᾰτᾰπεφεύγᾰμεν κᾰτᾰπεφεύγᾰτε κᾰτᾰπεφεύγᾱσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰπεφεύγω κᾰτᾰπεφεύγῃς κᾰτᾰπεφεύγῃ κᾰτᾰπεφεύγητον κᾰτᾰπεφεύγητον κᾰτᾰπεφεύγωμεν κᾰτᾰπεφεύγητε κᾰτᾰπεφεύγωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπεφεύγοιμῐ / κᾰτᾰπεφευγοίην κᾰτᾰπεφεύγοις / κᾰτᾰπεφευγοίης κᾰτᾰπεφεύγοι / κᾰτᾰπεφευγοίη κᾰτᾰπεφεύγοιτον κᾰτᾰπεφευγοίτην κᾰτᾰπεφεύγοιμεν κᾰτᾰπεφεύγοιτε κᾰτᾰπεφεύγοιεν
imperative   κᾰτᾰπέφευγε κᾰτᾰπεφευγέτω κᾰτᾰπεφεύγετον κᾰτᾰπεφευγέτων   κᾰτᾰπεφεύγετε κᾰτᾰπεφευγόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰπέφῠγμαι κᾰτᾰπέφῠξαι κᾰτᾰπέφῠκται κᾰτᾰπέφῠχθον κᾰτᾰπέφῠχθον κᾰτᾰπεφῠ́γμεθᾰ κᾰτᾰπέφῠχθε κᾰτᾰπεφῠ́γᾰται
subjunctive κᾰτᾰπεφῠγμένος ὦ κᾰτᾰπεφῠγμένος ᾖς κᾰτᾰπεφῠγμένος ᾖ κᾰτᾰπεφῠγμένω ἦτον κᾰτᾰπεφῠγμένω ἦτον κᾰτᾰπεφῠγμένοι ὦμεν κᾰτᾰπεφῠγμένοι ἦτε κᾰτᾰπεφῠγμένοι ὦσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπεφῠγμένος εἴην κᾰτᾰπεφῠγμένος εἴης κᾰτᾰπεφῠγμένος εἴη κᾰτᾰπεφῠγμένω εἴητον / εἶτον κᾰτᾰπεφῠγμένω εἰήτην / εἴτην κᾰτᾰπεφῠγμένοι εἴημεν / εἶμεν κᾰτᾰπεφῠγμένοι εἴητε / εἶτε κᾰτᾰπεφῠγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   κᾰτᾰπέφῠξο κᾰτᾰπεφῠ́χθω κᾰτᾰπέφῠχθον κᾰτᾰπεφῠ́χθων   κᾰτᾰπέφῠχθε κᾰτᾰπεφῠ́χθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰπεφευγέναι κᾰτᾰπεφῠ́χθαι
participle m κᾰτᾰπεφευγώς κᾰτᾰπεφῠγμένος
f κᾰτᾰπεφευγυῖᾰ κᾰτᾰπεφῠγμένη
n κᾰτᾰπεφευγός κᾰτᾰπεφῠγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • καταφευκτέον (katapheuktéon)
  • κατάφευξις (katápheuxis)
  • καταφυγᾶς (kataphugâs)
  • καταφυγγάνω (kataphungánō)
  • καταφυγή (kataphugḗ)
  • καταφύγιον (kataphúgion)

Further reading

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek καταφεύγω (katapheúgō, “flee, escape”). By surface analysis, κατα- (kata-) +‎ φεύγω (févgo, “leave, depart”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ka.taˈfev.ɣo/
  • Hyphenation: κα‧τα‧φεύ‧γω

Verb

καταφεύγω • (katafévgo) (past κατέφυγα, passive —)

  1. to resort to something, have recourse to something [with σε (se)]
  2. to take refuge
    Synonym: απαγκιάζω (apagkiázo)

Conjugation

καταφεύγω   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg καταφύγω
2 sg καταφεύγεις καταφύγεις
3 sg καταφεύγει καταφύγει
1 pl καταφεύγουμε, [‑ομε] καταφύγουμε, [‑ομε]
2 pl καταφεύγετε καταφύγετε
3 pl καταφεύγουν(ε) καταφύγουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg κατέφευγα κατέφυγα
2 sg κατέφευγες κατέφυγες
3 sg κατέφευγε κατέφυγε
1 pl καταφεύγαμε καταφύγαμε
2 pl καταφεύγατε καταφύγατε
3 pl κατέφευγαν, καταφεύγαν(ε) κατέφυγαν, καταφύγαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ➤ θα καταφύγω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα καταφεύγεις, … θα καταφύγεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … καταφύγει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … καταφύγει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … καταφύγει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κατάφευγε [κατάφυγε]
2 pl καταφεύγετε καταφύγετε
Other forms
Active present participle ➤   καταφεύγοντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας καταφύγει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   καταφύγει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • καταφυγή f (katafygí, “taking refuge”)
  • καταφύγιο n (katafýgio, “refuge”)
  • and see: φεύγω (févgo, “leave, depart”)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.