κατιόν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ti.ón/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tiˈon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tiˈon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.tiˈon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.tiˈon/

Participle

κᾰτῐόν • (kătĭón)

nominative/accusative/vocative neuter singular of κᾰτῐών (kătĭṓn)

Descendants

Descendants

→ English: cation
→ German: Kation
- → Hungarian: kation
Greek: κατιόν (katión)
Portuguese: catião, cátion (Brazil)
Russian: катио́н (katión)

Greek

Noun

κατιόν • (katión) n (plural κατιόντα)

(physical chemistry) cation
Antonym: ανιόν (anión)

Coordinate terms: ιόν (ión), ηλεκτρόδιο (ilektródio)

Declension

Declension of **κατιόν**
	singular	plural
nominative	κατιόν (katión)	κατιόντα (katiónta)
genitive	κατιόντος (katióntos)	κατιόντων (katiónton)
accusative	κατιόν (katión)	κατιόντα (katiónta)
vocative	κατιόν (katión)	κατιόντα (katiónta)

Further reading

Ιόν on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el