κατοικητηρίαιν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.kɛː.tɛː.rí.ai̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ty.ke̝.te̝ˈri.ɛn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ty.ci.tiˈri.ɛn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.ci.tiˈri.en/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ci.tiˈri.en/

Noun

κᾰτοικητηρίαιν • (kătoikētēríain)

feminine genitive/dative dual of κατοικητήριος (katoikētḗrios)