κατούρημα

From Byzantine Greek κατούρημα (katoúrēma), equivalent to κατουρώ (katouró, “to pee”) +‎ -μα (-ma).

• IPA^(key): /kaˈtuɾima/
• Hyphenation: κα‧τού‧ρη‧μα

κατούρημα • (katoúrima) n (uncountable)

1. (colloquial) peeing, pissing (the act of urinating)

   Το δημόσιο κατούρημα διώκεται σε μερικές χώρες.

   To dimósio katoúrima dióketai se merikés chóres.

   Public urination is prosecuted in some countries.

2. (colloquial, by extension) urge to pee, urge to piss

   Την έπιασε κατούρημα κι έψαχνε τουαλέτα.

   Tin épiase katoúrima ki épsachne toualéta.

   She got the urge to pee and was looking for a toilet.

• ούρηση f (oúrisi, “urination”)

• αφόδευση f (afódefsi, “defecation”)
• χέσιμο n (chésimo, “shitting”) (colloquial, vulgar)