κεκλεισμένον

See also: κεκλεισμένων and κεκλεισμένο

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.kleːz.mé.non/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke.klizˈme.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ce.klizˈme.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ce.klizˈme.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ce.klizˈme.non/

Participle

κεκλεισμένον • (kekleisménon)

accusative singular masculine of κεκλεισμένος (kekleisménos)
nominative/accusative/vocative singular neuter of κεκλεισμένος (kekleisménos)