κεκλεισμένω

See also: κεκλεισμένῳ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.kleːz.mé.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke.klizˈme.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ce.klizˈme.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ce.klizˈme.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ce.klizˈme.no/

Participle

κεκλεισμένω • (kekleisménō)

nominative/accusative/vocative dual masculine/neuter of κεκλεισμένος (kekleisménos)