κελεύων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.lěu̯.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /keˈle.won/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ceˈle.βon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ceˈle.von/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ceˈle.von/

Participle

κελεύων • (keleúōn) m (feminine κελεύουσᾰ, neuter κελεῦον); first/third declension

present active participle of κελεύω (keleúō)

Declension

First and third declension of κελεύων; κελεύουσᾰ; κελεῦον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κελεύων keleúōn	κελεύουσᾰ keleúousă	κελεῦον keleûon	κελεύοντε keleúonte	κελευούσᾱ keleuoúsā	κελεύοντε keleúonte	κελεύοντες keleúontes	κελεύουσαι keleúousai	κελεύοντᾰ keleúontă
Genitive	κελεύοντος keleúontos	κελευούσης keleuoúsēs	κελεύοντος keleúontos	κελευόντοιν keleuóntoin	κελευούσαιν keleuoúsain	κελευόντοιν keleuóntoin	κελευόντων keleuóntōn	κελευουσῶν keleuousôn	κελευόντων keleuóntōn
Dative	κελεύοντῐ keleúontĭ	κελευούσῃ keleuoúsēi	κελεύοντῐ keleúontĭ	κελευόντοιν keleuóntoin	κελευούσαιν keleuoúsain	κελευόντοιν keleuóntoin	κελεύουσῐ / κελεύουσῐν keleúousĭ(n)	κελευούσαις keleuoúsais	κελεύουσῐ / κελεύουσῐν keleúousĭ(n)
Accusative	κελεύοντᾰ keleúontă	κελεύουσᾰν keleúousăn	κελεῦον keleûon	κελεύοντε keleúonte	κελευούσᾱ keleuoúsā	κελεύοντε keleúonte	κελεύοντᾰς keleúontăs	κελευούσᾱς keleuoúsās	κελεύοντᾰ keleúontă
Vocative	κελεύων keleúōn	κελεύουσᾰ keleúousă	κελεῦον keleûon	κελεύοντε keleúonte	κελευούσᾱ keleuoúsā	κελεύοντε keleúonte	κελεύοντες keleúontes	κελεύουσαι keleúousai	κελεύοντᾰ keleúontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κελευόντως keleuóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.