κεῖνος

See also: κείνος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kêː.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈki.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈci.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈci.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈci.nos/

Pronoun

κεῖνος • (keînos)

alternative form of ἐκεῖνος (ekeînos)

Declension

First and second declension of κεῖνος; κείνη; κεῖνο (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κεῖνος keînos	κείνη keínē	κεῖνο keîno	κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō	κεῖνοι keînoi	κεῖναι keînai	κεῖνᾰ keînă
Genitive	κείνου / κεινοῖο / κείνοιο / κεινόο / κείνοο keínou / keinoîo / keínoio / keinóo / keínoo	κείνης keínēs	κείνου / κεινοῖο / κείνοιο / κεινόο / κείνοο keínou / keinoîo / keínoio / keinóo / keínoo	κείνοιν / κείνοιῐν keínoi(ĭ)n	κείναιν / κείναιῐν / κείνῃῐν keínai(ĭ)n / keínēiĭn	κείνοιν / κείνοιῐν keínoi(ĭ)n	κείνων keínōn	κεινᾱ́ων / κεινέ͜ων / κεινῶν keinā́ōn / keiné͜ōn / keinôn	κείνων keínōn
Dative	κείνῳ keínōi	κείνῃ keínēi	κείνῳ keínōi	κείνοιν / κείνοιῐν keínoi(ĭ)n	κείναιν / κείναιῐν / κείνῃῐν keínai(ĭ)n / keínēiĭn	κείνοιν / κείνοιῐν keínoi(ĭ)n	κείνοισῐ / κείνοισῐν / κείνοις keínoisĭ(n) / keínois	κείνῃσῐ / κείνῃσῐν / κείνῃς / κείναις keínēisĭ(n) / keínēis / keínais	κείνοισῐ / κείνοισῐν / κείνοις keínoisĭ(n) / keínois
Accusative	κεῖνον keînon	κείνην keínēn	κεῖνο keîno	κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō	κείνους keínous	κείνᾱς keínās	κεῖνᾰ keînă
Vocative	κεῖνε keîne	κείνη keínē	κεῖνο keîno	κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō	κεῖνοι keînoi	κεῖναι keînai	κεῖνᾰ keînă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κείνως keínōs			κεινότερος keinóteros			κεινότᾰτος keinótătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

First and second declension of κεῖνος; κείνη; κεῖνο (Ionic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κεῖνος keînos	κείνη keínē	κεῖνο keîno	κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō	κεῖνοι keînoi	κεῖναι keînai	κεῖνᾰ keînă
Genitive	κείνου keínou	κείνης keínēs	κείνου keínou	κείνοιν keínoin	κείναιν keínain	κείνοιν keínoin	κείνων keínōn	κεινέων / κεινῶν keinéōn / keinôn	κείνων keínōn
Dative	κείνῳ keínōi	κείνῃ keínēi	κείνῳ keínōi	κείνοιν keínoin	κείναιν keínain	κείνοιν keínoin	κείνοισῐ / κείνοισῐν / κείνοις keínoisĭ(n) / keínois	κείνῃσῐ / κείνῃσῐν keínēisĭ(n)	κείνοισῐ / κείνοισῐν / κείνοις keínoisĭ(n) / keínois
Accusative	κεῖνον keînon	κείνην keínēn	κεῖνο keîno	κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō	κείνους keínous	κείνᾱς keínās	κεῖνᾰ keînă
Vocative	κεῖνε keîne	κείνη keínē	κεῖνο keîno	κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō	κεῖνοι keînoi	κεῖναι keînai	κεῖνᾰ keînă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κείνως keínōs			κεινότερος keinóteros			κεινότᾰτος keinótătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.