κινήσεως

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kiː.nɛ̌ː.se.ɔːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kiˈne̝.se.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ciˈni.se.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ciˈni.se.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈni.se.os/

Noun

κῑνήσεως • (kīnḗseōs)

genitive singular of κῑ́νησις (kī́nēsis)

Greek

Noun

κινήσεως • (kiníseos) f

genitive singular of κίνηση (kínisi)