κλέφτης
Greek
Etymology
From Byzantine Greek κλέφτης (kléphtēs) from the ancient Ancient Greek κλέπτης (kléptēs) with [pt] > [ft].
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkle.ftis/
- Hyphenation: κλέ‧φτης
Noun
κλέφτης • (kléftis) m (plural κλέφτες, feminine κλέφτρα)
- thief, stealer
- (history) klepht (member of an armed group of men who took refuge in the mountains, lived by stealing and fought against the Ottomans)
- Synonym: αρματολός (armatolós)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κλέφτης (kléftis) | κλέφτες (kléftes) |
| genitive | κλέφτη (kléfti) | κλεφτών (kleftón) |
| accusative | κλέφτη (kléfti) | κλέφτες (kléftes) |
| vocative | κλέφτη (kléfti) | κλέφτες (kléftes) |
Related terms
sense: thief
- αντικλεπτικός (antikleptikós, “antitheft”)
- αρχικλέφταρος m (archikléftaros, “master thief”)
- αρχικλέφτης m (archikléftis, “master thief”)
- αρχικλέφτρα f (archikléftra, “master thief”)
- ζωοκλέφτης m (zookléftis)
- κατσικοκλέφτης m (katsikokléftis)
- κλεπτ- (klept-, prefix)
- κλεπτο- (klepto-, prefix)
- κλεφτάκος m (kleftákos, “petty thief”)
- κλεφταράς m (kleftarás, “master theif”)
- κλεφτοκοτάς m (kleftokotás)
- κλεφτός (kleftós)
- κλεφτοφάναρο n (kleftofánaro)
- κλεφτράκος m (kleftrákos, “petty thief”)
- κλεφτρόνι n (kleftróni, “petty thief”)
- κλεψι- (klepsi-, prefix)
- κλεψί- (klepsí-, prefix)
- κλεψιά f (klepsiá, “theft”)
- κλεψιμαίικος (klepsimaíikos) (colloquial)
- κλέψιμο m (klépsimo, “theft”)
- κλοπή f (klopí, “theft”)
- χαρτοκλέφτης m (chartokléftis)
- and see: κλέβω (klévo, “to steal”)
sense: klepht
Further reading
- κλέφτης on the Greek Wikipedia.Wikipedia el