κλινική
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /kli.niˈci/
- Hyphenation: κλι‧νι‧κή
Etymology 1
Learned borrowing from French clinique and English clinic,[1] from Late Latin clīnicus, from Ancient Greek κλῑνικός (klīnikós).
Noun
κλινική • (klinikí) f (plural κλινικές)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κλινική (klinikí) | κλινικές (klinikés) |
| genitive | κλινικής (klinikís) | κλινικών (klinikón) |
| accusative | κλινική (klinikí) | κλινικές (klinikés) |
| vocative | κλινική (klinikí) | κλινικές (klinikés) |
Coordinate terms
- ιατρείο n (iatreío, “clinic”, medical session)
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
κλινική • (klinikí)
- nominative/accusative/vocative feminine singular of κλινικός (klinikós)
References
- ^ κλινική, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language